بررسي و نقد ديدگاه نسل دوم جريان روشنفكري ديني ايران در انكار ميلاد امام دوازدهم؟عج؟ با تكيه بر گزاره‌هاي تحليلي فلسفه علم تاريخ

مهدويت باور اصيل اسلامي است. البته برخي از علماي شهير اهل‌سنت بر ولادت امام دوازدهم هم صحه گذاشته‌اند. پيشران روشنفكري ديني زمانه با تشكيك در منابع تاريخ اسلام از جمله حديث، دستاوردهاي مدرنيته را تقدير تاريخي مي‌داند و با ستايش انديشه پسامدرن و تاسي به انديشه نومعتزلي و عرفان، ميلاد امام دوازدهم را به دليل كمبود شواهد از نظر تاريخي رد مي‌كند. اين پژوهش براساس منابع كتابخانه‌اي، از روش‌هاي استدلالي در بررسي و نقد اين ادعا استفاده كرده است. هدف اين تحقيق نگاهي نو به موضوع مهدويت با به كار بستن روش تحليلي بحث‌هاي فلسفه علم تاريخ است. بر اين اساس، ناديده گرفتن وقايع تاريخي به بهانه كمبود شواهد، تحريف تاريخ است و اين شواهد به درد فرد شكاك نمي‌خورد. راه فهم گزاره‌هاي تاريخي نيز همدلي و بصيرت است و معناي عينيت، گزينشي منطقي در ميان اين گزاره‌هاست. همچنين شواهد ميلاد براساس زاويه ديد و مسئله ارزش‌ها، گزينشي منطقي است. ثمره نگاه پست‌مدرن، شكاكيت مطلق و ويراني پايه‌هاي علوم از جمله تاريخ است، اما به دليل برخورداري اين رويكرد از عناصر پلوراليسم و نسبي‌گرايي، نمي‌توان ميلاد امام دوازدهم را با اين ديد انكار كرد.