عنوان مقاله :
واكاوي انتقادي سرّانگاري چرايي غيبت امام زمان(ع)
پديد آورندگان :
پورسيدآقايي، مسعود حوزه علميه قم , هادي زاده، محمدتقي حوزه علميه قم , صديقي، حسين دانشگاه تهران
كليدواژه :
غيبت , علل غيبت , حكمت غيبت , روايات سرّ
چكيده فارسي :
اگرچه باور به غيبت امام زمان(ع)، از باورهاي قطعي و بيچون و چراي مذهب اماميه شمرده ميشود؛ اما مسئله چرايي غيبت و تحليل آن به كمك خرد، روايات و دادههاي تاريخي حيات امامان معصوم(ع) از ديرباز در تراث اماميه مطرح بوده و گاه، با چالشها و نگرشهاي متفاوت روبه رو بوده است. به نظر ميرسد بيشترين مباحث پيرامون چرايي غيبت در سايهسار روايات معصومان؟ع؟، شكل گرفته است و از آنجا كه در روايات، با دو دسته روايت مواجه هستيم؛ دستهاي كه از علل غيبت سخن ياد كرده و دستهاي ديگر كه آن را سرّي از اسرار الهي شمرده است؛ برخي با تكيه بر روايات سرّ، بر اين باورند كه بشر با شناخت و فهم ناقص خويش، راهي براي دستيابي به چرايي غيبت ندارد؛ از اين رو، هرگونه تلاشي را در اين راستا، بيثمر، ناپسند و مذموم شمردهاند در اين مقاله، پس از مفهومشناسي سرّ، به نقل هريك از اين روايات پنجگانه سرّ پرداخته، سند و دلالت هريك از آنها را بررسي نموده و سرانجام، پندار يادشده را باطل ساخته و بر امكان دستيابي به علت غيبت پاي فشرديم.