مروري بر مفهوم ريسك سرايت در بازارهاي بين بانكي

فاقدعنوان لاتين

بازار بين بانكي از ديدگاه ثبات مالي همانند شمشير دولبه عمل ميكنند كه از يك سو نقش مهمي در تضمين نقدينگي بانك و اجراي سياست كاراي پولي ايفا ميكنند و از سوي ديگر به عنوان يك كانال تلقي شود كه مسائل نقدينگي و قدرت پرداخت تعهدات را از طريق آن توسعه ميدهد كه همچنين منجر به توسعه اثرات دومينو[1] از بانكي به ساير سيستم هاي بانكداري مي شود و از اين‌ رو ريسك بحرانهاي بانكداري و به تبع آن ريسك سرايت[2] را به وجود مي آورد. علي‌رغم نقش نظم دهنده بازار بين بانكي در زمينه‌ بانكها و اثرات مثبت آن، هنوز هم سرايت بانكي به عنوان يك عامل تهديدكننده بالقوه تلقي مي شود. لازم به ذكر است بازار بين بانكي براي هر كشوري ميتواند شامل بازار بين‌بانكي داخلي و بازار بين‌بانكي بين المللي باشد. بنابراين محققين تلاش ميكنند تا با تمركز بر ريسك اعتباري بين بانكي، زيانهاي بالقوه ناشي از سرايت را ارزيابي كنند، لذا امروزه شاهد تحقيقاتي مبني بر كمي سازي اين ريسك در نظام بانكي هر كشوري هستيم.

فاقد چكيده لاتين