اثرات ماليات بر عايدي سرمايه در بخش املاك و مسكن و برآورد ظرفيت بالقوه آن در ايران

فاقدعنوان لاتين

تقاضاي مسكن شامل دو بخش تقاضاي مصرفي و تقاضاي سوداگرانه است، بروز رفتار نوساني قيمت در بازار مسكن به دليل تقاضاي سوداگري موجب اخلال در تأمين مسكن مورد نياز تقاضاي مصرفي شده است. انگيزه سوداگرانه، موجب افزايش تقاضاي مسكن شده و نوسان‌هاي قيمتي را تشديد و حباب‌هاي قيمتي در اين بخش را حجيم‌تر مي‌كند؛ بنابراين اتخاذ سياست‌هاي مناسب براي كنترل اين نوع از تقاضاها امري واجب است. دولت‌ها براي كنترل سوداگري موجود در اين بازار، تخصيص بهينه منابع و كسب درآمد به‌منظور ايجاد زيرساخت‌هاي شهري، اقدام به اخذ ماليات عايدي سرمايه از بخش املاك مي‌كنند. در اين تحقيق، با تبيين برخي مشكلات از جمله فعاليت‌هاي غيرمولد جهت سوداگري، كاهش قدرت خريد تقاضاي مصرفي و بروز ركود در بخش‌هاي مختلف اقتصاد ناشي از ركود حوزه مسكن، ماليات بر عايدي سرمايه در حوزه مسكن معرفي شده است. به همين منظور آثار اعمال ماليات بر عايدي سرمايه در بخش مسكن به روش توصيفي- تحليلي مورد مطالعه قرارگرفته است. نتايج نشان دهنده اين است كه اعمال اين پايه مالياتي علاوه بر ايجاد درآمد 6 تا 9 هزار ميلياردي براي دولت، منجر به خروج سوداگران از بخش املاك شده و به‌تدريج با كاهش نوسانات قيمتي، تورم مسكن كنترل خواهد شد. اين كاهش تورم موجب كاهش فاصله نابرابري درآمدي ناشي از تملك دارايي مسكن نيز مي‌شود. همچنين نتايج نشان داد ماليات بر عايدي سرمايه، سرمايه‌ها را به سمت فعاليت‌هاي مولد از جمله ساخت و ساز مسكن سوق مي‌دهد و اين موضوع رشد اقتصادي را به دنبال دارد.

فاقد چكيده لاتين