واكاوي فقهي وصيت بر اهداء اعضاي بدن از ديدگاه مذاهب اسلامي

مرگ در انسان به معناي زهوق و خروج روح از بدن است كه با از دست دادن قوه عاقله متصرفه(فعاليتهاي ارادي) محقق مي شود. در اينكه وصيت به اهداء عضو بعد از مرگ نافذ است يا نه بين فقهاي شيعه و اهل سنت اختلاف نظر است. دسته اي قائل به نفوذ آن و عده اي قائل به عدم نفوذ آن و برخي ديگر قائل به تفصيل بين صورت ضرورت و عدم ضرورت هستند. عمده دليل مجوزين؛ اصالت الاباحه، اصالت البرائت، قاعده سلطنت بر نفس و استمرار اختيارات انسان به جسم خويش پس از مرگ، مصلحت عقلائي داشتن و عدم ورود دليل بر منع اين امر هست و عمده دليل مانعين؛ ادله ناهيه از هتك حرمت ميت، فقدان ملكيت و ماليت اعضا، عدم وجود قابل در مورد وصيت به قطع اعضا، فقدان برخي شرايط در موصي له و حرمت عمل موصي به و .... كه در اين نوشتار مورد بحث قرار گرفته است.نگارنده با نقد ادله مانعين قول اول را تقويت كرده است. روش پژوهش به شيوه كتابخانه اي و به صورت توصيفي تحليلي با استفاده از منابع فقهي شيعه و اهل سنت مي باشد.