حقوق غيرمالي زوجين از ديدگاه فقهاي اماميه معاصر

خانواده واحد بنيادين جامعه و كانون اصلي رشد و تربيت است كه در تحكيم و استمرار آن عوامل مختلف نقش دارد اما مهم­ترين آن رعايت حقوق مالي و غيرمالي از طرف زوجين در قبال يكديگر، است و در مقابل، يكي از علل مهم فروپاشي خانواده‌ها، بي‌اطّلاعي از حقوق هم­ديگر و بخصوص حقوق غيرمالي زوجين و كوتاهي در اداي آن هاست. از اين رو، براي تقويت نهاد خانواده، شناخت حقوق غيرمالي اعضاي آن و التزام بدان­ها ضرورت اجتناب ناپذير دارد. حقوق غيرمالي حقوقي اند كه قابل تقويم به پول نيستند، همچون حق حسن معاشرت، حق منع از اشتغال زن كه البته بخشي از اين حقوق، مختصّ زوج، برخي مختصّ زوجه و برخي مشترك بين آن­هاست. مقاله حاضر، براساس روش توصيفي ـ تحليلي در صدد بررسي حقوق غيرمالي زوجين از ديدگاه فقهاي اماميه معاصر مي باشد و از جمله دستاوردهاي آن برجستگي، شفافيت، طبقه­بندي حقوق غيرمالي مشترك و مختص زوجين و تبيين شرايط و حدود آن­ها، در انديشۀ فقهاي معاصر مي‌باشد. تطبيق مورد به مورد آن با حقوق مدني جمهوري اسلامي ايران كه علي القاعده مبتني بر آموزه هاي مذهبي است نشان مي دهد، قوانين در حوزه خانواده اگرچه از فقه اقتباس شده ولي در برخي خلاء ها، مجال استفاده از برخي قواعد آمره در اين حوزه بيشتر، وجود دارد.