ارايه الگوي مدرسه‌ آينده با تاكيد بر مؤلفه‌هاي فرهنگي

Presenting Model of Future School with Emphasis on Cultural Components

هدف پژوهش: جايگاه فرهنگ به واسطه نقش راهبردي آن در توسعه مدارس آينده به عنوان يك دغدغه بنيادين مطرح است. اين پژوهش با هدف بررسي اين جايگاه به دنبال تدوين الگوي فرهنگي مدرسه ‌آينده است. روش پژوهش: روش پژوهش كمي، از نوع توصيفي و از طريق مدل معادلات ساختاري است. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود كه بر پايه مصاحبه با متخصصان به دست آمد؛ نمونه آماري اين پژوهش به دليل نامعلوم جامعه آماري از طريق فرمول نمونه‌گيري جامعه نامعلوم كوكران 400 نفر برآورد گرديد، اعتبار ابزار از طريق روايي صوري و محتوايي و هم‌چنين پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ اندازه‌گيري شد. تجزيه ‌و تحليل با استفاده از مدل معادلات ساختاري انجام شد. يافتهها: يافته‌ها نشان داد مدل مدرسه آينده در 21 مقوله كلي شامل (توسعه فرهنگ فناوري سياست‌هاي مشاركت فرهنگي، توسعه سرمايه‌اي، تاكتيك‌هاي نهادي، تفكر آينده‌نگرانه، گفتمان نمايشي، تنازع نهاد قدرت، مديريت تفاوت‌هاي فرهنگي، وابستگي منابع، فرهنگ يادگيري، سرمايه‌هاي اجتماعي و فرهنگي، حساسيت فرهنگي هنري، توسعه گفتمان صنايع خلاق، احياي فرهنگ مدرسه‌اي، پذيرش چند فرهنگ گرايي، بازآرايي محيطي، بازانديشي آموزشي، بسط فرهنگ شفافيت، فرهنگ يادگيري مستمر، فرهنگ تحول‌پذيري، توسعه فرهنگ دانايي محوري) و در قالب مدل پارادايمي اشتراوس و كوربين قابل تبيين است؛ يافته‌ها هم‌چنين نشان داد همه ضرايب مدل بالاتر از 0.3 برآورد و ضرايب برازش مدل از مطلوبيت كافي برخوردار است. نتيجهگيري: مدرسه آينده را مي‌توان بر پايه مولفه‌هاي فرهنگي تبيين نمود. نتايج اين پژوهش براي توسعه گفتمان فرهنگ در مدارس و هم‌چنين تقويت نقش مولفه‌هاي فرهنگي در آموزش و پرورش كاربرد دارد.

The position of culture due to its strategic role in the development of future schools is a fundamental concern. The aim of this study is to develop a cultural model for the future school. The research method is quantitative, descriptive and through structural equation modeling. The data collection tool was a researcher-made questionnaire based on interviews with experts; the statistical sample of this study was estimated to be 400 people due to the unknown statistical population through the Cochran's unknown population sampling formula. The validity of the instrument was measured through face and content validity as well as its reliability through Cronbach's alpha. The analysis was performed using a structural equation model. The results showed that the future school model in 21 general categories including (development of technology culture, cultural participation policies, capital development, institutional tactics, futuristic thinking, theatrical discourse, power institution conflict, cultural difference management, resource dependence, learning culture, capital Social and cultural, cultural and artistic sensitivity, development of creative industries discourse, revival of school culture, acceptance of multiculturalism, environmental rearrangement, educational rethinking, development of transparency culture, culture of continuous learning, culture of change, development of knowledge-based culture) and in the form of Strauss paradigm model an‎d Corbin can be explained; Findings also showed that all model coefficients are higher than 0.3 and the model fit coefficients are sufficiently desirable. The results of this study are used to develop the discourse of culture in schools and also to strengthen the role of cultural components in education.