عنوان مقاله :
مرور نظام مند نشانگرهاي ارزيابي سياستگذاري فرهنگي موسسات آموزش عالي
عنوان به زبان ديگر :
Systematic Review of Higher Education Institutions Cultural Policy Making Evaluation Indicators
پديد آورندگان :
نصيري فيروز، عليرضا دانشگاه تهران، ايران , عقيلي، رضا دانشگاه شيراز، شيراز، ايران
كليدواژه :
مرور نظام مند , نشانگرهاي ارزيابي , سياستگذاري فرهنگي , موسسات آموزش عالي
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: در دو دهه اخير، با وجود تاكيد بر اهميت سياستگذاري فرهنگي موسسات آموزش عالي، ارزيابي تناسب تدوين سياستها، كارايي اجراي برنامه‌ها و اثربخشي ارزيابي فعاليت‌هاي فرهنگي كمتر مورد توجه بوده است. اين مطالعه با هدف شناسايي نشانگرهاي ارزيابي سياستگذاري فرهنگي موسسات آموزش عالي صورت گرفت. طراحي الگوي مفهومي ارزيابي سياستگذاري فرهنگي از ديگر اهداف مطالعه بود.
روش: پژوهش با روش كيفي و مرور پژوهش‌هاي قبلي انجام شده است. مقالات از ميان كليه مطالعات مرتبط با ارزيابي سياستگذاري فرهنگي در بازه زماني 1997 تا 2020 انتخاب شدند. از ميان 191 مقاله جستجو شده، در نهايت 50 مورد انتخاب و به صورت نظاممند مورد بررسي قرار گرفتند.
يافتهها: براساس مرور پژوهش‌ها و مقالات مرتبط، نشانگرهاي ارزيابي سياستگذاري فرهنگي در نظام آموزش عالي در سه مقوله اصلي ارزيابي تدوين سياستها، ارزيابي اجراي برنامه‌ها و ارزيابي فعاليت‌ها و پيامد‌ها دسته‌بندي شدند. مقوله‌هاي فرعي نيز به صورت مسئله‌‌يابي، تدوين راه‌حل‌ها و مشروعيت بخشي به آنها در بخش تدوين سياستها دسته‌بندي شدند.
نتيجهگيري: با شناسايي نشانگرهاي ارزيابي سياستگذاري فرهنگي نظام آموزش عالي، نقاط ضعف و قوت سياستگذاري فرهنگي در مراحل تدوين، اجرا و ارزيابي مشخص ميشوند. علاوه بر اينكه نقشه راهي براي سياستگذاران است، زمينه لازم براي اقدامات اصلاحي، بهبود و ارتقاي كيفيت در چرخه سياستگذاري فرهنگي نظام آموزش عالي كشور فراهم مي شود.
چكيده لاتين :
Introduction and purpose: In the last two decades, despite the emphasis on the importance of higher education institutions cultural policy making, less attention has been paid to appropriateness of policy formulation, efficiency of programs implementation, and effectiveness of cultural activities. This study was done with the purpose of identifying cultural policy making evaluation indicators of higher education institutions. Designing cultural policy making evaluation conceptual model was another purpose of the study.
Method: This research was done with qualitative method and reviewing previous researches. Articles were selected through studies related to cultural policy making evaluation between 1997 and 2020. Through 191 searched articles, finally 50 articles were chosen and investigated systematically.
Findings: Based on reviewing researches and related articles, cultural policy making evaluation indicators in higher education system were classified in three main categories: evaluation of policy formulation, evaluation of program implementation, evaluation of activities and outcomes. Sub-categories were classified as: problem finding, formulating solutions and legitimization.
Conclusion: Identifying evaluation indicators of cultural policy making in higher education system, weak and strength points in formulation, implementation and evaluation stages were realized. In addition to being a guideline for policy makers, the necessary context for reformatory actions, amendation and promotion of quality in higher education cultural policy making were brought together.
عنوان نشريه :
مديريت فرهنگي
