Integration of the predatory bug Deraeocoris lutescens with some conventional insecticides and plant-derived chemicals to manage Aphis fabae

تلفيق سن شكارگر Deraeocoris lutescens با برخي آفت كش هاي رايج و مواد شيميايي مشتق شده از گياهان جهت مديريت Aphis fabae

The black bean aphid, Aphis fabae Scopoli (Hemiptera: Aphididae), is one of the most important pests of several cultivated crops throughout the world. The predatory bug Deraeocoris lutescens (Schilling) (Hemiptera: Miridae) have privileged position in biological control of aphids such as the black bean aphid, A. fabae. The other method to control aphids is the usage of insecticides and plant-derived chemicals. Integrated Pest Management (IPM) is an ecosystem approach to crop production and protection that combines different management strategies and practices to grow healthy crops while minimizing the use of pesticides. Recently, there has been a growing interest in research concerning the possible use of plant extracts as alternatives to synthetic insecticide. In this study, the integration of D. lutescens (N1 and N5 instar) with plant extracts of Peganum harmala L. and Melia azedarach L. and two conventional insecticides (pirimicarb and abamectin) is surveyed to manage A. fabae (1-2 and 5-6 days old), and also study the impacts on the predatory bug. Among different treatments, integration of N5 instar of the predatory bug with P. harmala has the highest aphid (1-2 days old) mortality rate (%95.33±0.60), and integration of N5 instar as the natural enemy with pirimicarb has the highest effect to manage 5-6 days old aphids (%94.00±0.71).

شته سياه باقلا Aphis fabae Scopoli يكي از مهمترين آفات محصولات زراعي در سرتاسر جهان است. سن شكارگر Deraeocoris lutescens (Schilling) (Hemiptera: Miridae)، جايگاه ممتازي در كنترل بيولوژيكي شته­هايي از قبيل شته سياه باقلا دارد. روش ديگر براي كنترل شته ها استفاده از حشره كش ها و مواد شيميايي مشتق شده از گياهان است. در دهه­هاي اخير در جوامع رو به رشد، گرايش به مصرف هر چه كمتر سموم شيميايي و استفاده از مشتقات گياهي به عنوان جايگزين سموم مصنوعي بوده است. مديريت تلفيقي آفات (IPM) يك رويكرد بر اساس زيست بوم براي توليد و حفاظت محصول است كه تركيبي از استراتژي هاي مختلف مديريت و شيوه ها براي رشد محصولات سالم با به حداقل رساندن استفاده از آفت كش ها است. در اين پژوهش، تلفيق Deraeocoris lutescens (سنين پورگي اول و پنجم) با عصاره هاي گياهي اسپند (Peganum harmala) و زيتون تلخ (Melia azedarach) و دو آفتكش تجاري (پيريميكارب و آبامكتين) براي كنترل شته سياه باقلا (1-2 و 5-6 روزه) بررسي شده است. و همچنين اثرات تركيبات اخير روي دشمن طبيعي مورد مطالعه قرار گرفته است. از ميان تيمارهاي مختلف، تيمارِ تلفيق پوره سن پنجم دشمن طبيعي با عصاره ي Peganum harmala، روي شته هاي (1-2 روزه) بيشترين ميزان مرگ و مير را داشت (60/0±33/95 درصد). همچنين تيمار تلفيق پوره سن پنجم دشمن طبيعي با پيريميكارب، بيشترين اثر را در كنترل شته هاي (5-6 روزه) دارا بود (71/0±00/94 درصد).