اثربخشي آموزش مهارت تاب آوري اسلامي بر نگرش والديني و احساس گناه مادران داراي فرزند نابينا

The effectiveness of Islamic resilience skills training on Parental attitude and Guilt of mothers of blind children

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش مهارت تاب‌آوري اسلامي بر نگرش والديني و احساس گناه مادران داراي فرزند نابينا بود. روش: پژوهش از نوع كار آزمايي باليني به روش پيش‌آزمون_ پس‌آزمون با گروه كنترل و جامعه آماري شامل مادران كودكان نابينا در ارديبهشت‌ماه سال 1401 است كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند 32 مادر در فراخوان در فضاي مجازي انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه كنترل و آزمايش گمارش شدند. براي گرداوري اطلاعات از پرسشنامه نگرش والدين نسبت به فرزند داراي نيازهاي ويژه‌ شان گوندر (2002) و پرسشنامه احساس گناه ايزنك (2007) استفاده شد. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 24 به روش تحليل كوواريانس چند متغيره تجزيه‌ و تحليل شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه بين عملكرد گروه‌هاي كنترل و آزمايش در بهبود نگرش والديني و كاهش احساس گناه در مرحله پس‌آزمون تفاوت معني‌داري وجود دارد (p<0.05). همچنين نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش تاب‌آوري اسلامي باعث بهبود خرده مقياس هاي نگرش والديني (پذيرش و محبت، شرم‌زدگي، ناكامي، نااميدي و حمايت افراطي) در مادران داراي فرزند نابينا شده است. نتيجه گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه آموزش مادران بر اساس تاب‌آوري اسلامي بر بهبود نگرش آنها نسبت به فرزندشان و كاهش احساس گناه آنها تأثير داشته است؛ بنابراين مي‌تواند به عنوان يك روش مداخله‌اي مؤثر و مبتني بر فرهنگ و مذهب جامعه به كار گرفته شود.

Aim:The aim of this study was to determine the effectiveness of Islamic resilience skills training on parental attitudes and guilt of mothers with blind children. Method: The research method is clinical trial by pretest-posttest method with a control group and the statistical population includes mothers of blind children in 2021. Using purposive sampling method, 32 mothers were selected in cyberspace and randomly selected in two groups of control and Experiments were performed. Attitudes of Parents with Special Needs Child towards Their Children Scale’s Govender (2002) and Guilt Questionnaire’s Eisenhower (2007) were used to collect information. The obtained data were analyzed using multivariate analysis of covariance using SPSS software version 24. Results: Findings showed that there was a significant difference between the performance of control and experimental groups in improving parental attitude and reducing guilt in the post-test stage (p <0.05). Also, the results of covariance analysis showed that Islamic resilience training has improved the subscales of parental attitudes (acceptance and affection, shame, failure, despair and extreme support) in mothers with blind children.Conclusion: Based on the research findings, it can be concluded that educating mothers based on Islamic resilience has had an effect on improving their attitude towards their children and reducing their guilt; Therefore, it can be used as an effective intervention method based on the culture and religion of the community.