نگرشي جامعه‌شناختي به منابع ترس از جرم (مورد مطالعه: شهر اردبيل)

زمينه و هدف: ترس از جرم و قرباني شدن به پنداره‌ي دل‌نگراني فرد از قرباني شدن به دست ولگردان، معتادان، سارقان، كودك‌رباها، مزاحم خياباني، سودجوها، گروه‌هاي بزهكار و افراد غيراخلاقي است كه ممكن است خود يا يكي از نزديكان وي را مورد تهديد و قرباني قرار دهند. بر اين اساس، پژوهش كنوني بر آن است تا منابع ترس از جرم را در بين شهروندان اردبيلي تبيين كنند. الگوي انتخابي پژوهش براي تبيين موشكافانه‌ي رويداد اجتماعي (رخداد ترس از جرم)، انگاره‌ي بي‌سازماني اجتماعي است. روش: ساز و كار اجراي پژوهش، روش كمي است. روش كمي پژوهش، از راه تدوين پرسشنامه و نظرسنجي از شهروندان، در كنار سنجش ميزان ترس از جرم، سازه‌هاي كارآمد بر آن را مورد آزمون قرار داده است. حجم نمونه با نرم‌افزار sample power برابر با 287 نفر تعيين و روايي و پايايي پرسشنامه نيز برآورد شده است. يافته‌ها: آزمون پيرسون نشان مي‌دهد كه بين متغيرهاي بي‌نظمي- آشفتگي (0.679)، بي‌ثباتي سكونتي (0.446)، نظارت غيررسمي (0.484-)، آنومي اخلاقي (0.197)، تجربه‌ي رويارويي با جرم (0.298) با ترس از جرم، پيوند معني‌داري داشته است. ترس از جرم به فراخور جنسيت و تراز تحصيلات فاقد ناهمگوني معني‌دار و به فراخور گونه‌ي شغل؛ يعني شاغل (55.34)، بيكار (61.25) و محصل/ دانشجو (55.60) ناهمگوني مي‌پذيرد. همپوشي برآيندهاي الگوي رگرسيون چندگانه، ضريب تعيين تعديل ‌شده، برابر با (0.363=R Square adjusted) و ضريب تعيين، برابر با (0.381=R Square) است.