واكاوي حكم جراحي زيبايي محض در اعمال عبادي بعد از وقت

جراحيزيبايي محض يكي از اقسام جراحيزيبايي به شمار ميرود كه تنها به دليل دست يافتن به زيبايي انجام ميپذيرد، اما آن چه در اين جراحي مدرن و نوظهور مهم مينمايد ممنوعيت بعد از عمل جراحي است كه شخص براي رسيدن به بهبودي كامل ملزم به رعايت آن است و استفاده نكردن از آب جهت انجام اعمال عبادي از جمله آنهاست. از همين رهگذر ضروري نبودن و لزوم تفويت مقدماتي همچون وضو و غسل نسبت به برخي از اعمال عبادي موجب پديدار شدن اختلاف نظر هايي نسبت به مشروعيت اين عمل در ميان فقيهان شدهاست به طوري كه برخي حكم به جواز عمل جراحيزيبايي محض نموده و برخي نيز اگر چه انجام چنين عملي را مشروع نميدانند، اما نسبت به قضا و اعاده نمودن اعمال به جاي آورده شده يكسان نميانديشند. يافتههاي اين پژوهش كه بر اساس رويكرد تحليلي – اجتهادي سامانيافته، حاكي از آن است كه انجام عمل جراحي محض بعد از داخل شدن وقت اعمالي همچون نماز جايز نبوده و در صورت انجام آن لازم است مكلف اعمال خويش (مانند نماز) را با تيمم به جاي آورد، اما نيازي به قضا و يا اعاده اعمال انجام شده در زمان بهبودي نيست.