آسيب‌‌شناسي «پوشش بانوان مبلغ ديني» با رويكرد اخلاق تبليغ دين

جمعيت رو به افزايش زنان مبلغ و گستردگي موضوعات مربوط به زنان، در فضاي علمي‌ و فرهنگي جامعه و تأثير‌‌گذاري مستقيم مبلغان زن بر اعضاي خانواده، توجه ويژه به امر تبليغ زنان و لزوم ارتقا‌‌بخشي فعاليت آنان را مي‌‌طلبد. هدف اين پژوهش ارتقاي تبليغ ديني بانوان، با شناسايي آسيب‌ها و ارائه راهكار،با رويكرد اخلاق تبليغ دين، از ميان اركان تبليغ ديني (مبلغ، پيام و مخاطب)، «مبلغ» مي‌باشد و از ميان امور متعدد مربوط به مبلغ، «پوشش مبلغ» انتخاب و اين پرسش مطرح شده‌‌ است كه «چه مواردي در زمينه پوشش بانوان مبلغ، به اخلاق تبليغ ديني آنان، آسيب مي‌‌رساند و ريشه‌هاي اين آسيب‌ها كدام است؟ روش اين مقاله، توصيفي‌– تحليلي است. داده‌ها با روش مصاحبه به‌ دست‌آمده و با تكنيك تحليل مضمون، تحليل شده ‌‌است. يافته‌ها مي‌‌‌ر‌ساند: مضامين برندپوشي، ناآراسته‌پوشي و غيرمتعارف‌پوشي، ناظر به گونه‌هايي از پوشش بانوان مبلغ است كه همگي نامناسب تلقي مي‌‌شوند و علت انتخاب اين پوشش‌ها، عدم شناخت پوشش مناسب، ناتواني در انتخاب پوشش مناسب و نابسندگي نظام تربيتي حوزويان است؛ ثانياً مضامين شيك‌پوشي و فرم‌پوشي ناظر به دو‌گونه پوشش مطلوب، اما چالش‌برانگيزي‌‌است كه بي‌توجهي به روايت‌ها دال بر شيك‌پوشي، افراط‌‌ و تفريط در شيك‌پوشي، بافت منطقه تبليغي، سطح معيشتي مبلغان و خلط مصداقي پوشش شيك و نامتعارف، موجب اين چالش شده و بايد مورد ملاحظه قرار بگيرد.