مطالعۀ جامعه شناختي پديدۀ نگهداري از حيوانات خانگي (مطالعۀ موردي شهر اهواز، سال 1400)

امروزه پديدۀ نگهداري حيوانات خانگي، دلبستگي و همزيستي با آنها به عنوان مسئله اي نوپديد در جامعه ايران روند صعودي دارد. نوشتار حاضر با هدف مطالعه و تحليل جامعه شناختي پديده نگهداري از حيوانات خانگي در بين شهروندان اهوازي در سال 1400 صورت گرفته است. در اين پژوهش كيفي از روش پديدارشناسي تفسيري، نمونه گيري هدفمند و تكنيك مصاحبه عميق و نيمه عميق با 17 شهروند اهوازي براي جمع آوري اطلاعات استفاده شده است. همۀ مصاحبه ها ضبط و بلافاصله پياده سازي شدند و با رويكرد تفسيري (تحليل تماتيك) تحليل شد. يافته هاي پژوهش كه حاصل استخراج از مصاحبه هاست، شامل 80 عبارت معنايي، 38 مفهوم پايه و 9 مقولۀ اصليِ «ايجاد سبك دلبستگي ايمن»، «افزايش عشق و علاقه، شادماني»، «شكل گيري خانواده بين گونه اي»، «افزايش ارتباطات اجتماعي و شخصيتي»، «تأثير قدرتمند رسانه ها و بلاگرها در بازانديشي فرهنگ مدرن»، «تضعيف باورها و اعتقادات مذهبي»، «به رسميت نشناختن حيوانات خانگي»، «شرايط نامطلوب اقتصادي و آينده مالي» و «تضعيف سرمايه اجتماعي» است. براساس يافته ها، نگهداري از حيوانات خانگي پاسخي مناسب به مشكل تنهايي و پر كردن فراغت صاحبان آنهاست. شرايط اجتماعي جديد از جمله دگرگوني سبك زندگي و در دسترس قرارگيري تكنولوژي، موجب شده برخي شهروندان به تعامل با غيرهمنوع علاقه نشان دهند. در آخر، پيشنهادهايي متناسب با ظرفيت هاي موجود ارائه شد.