تجربۀ زيستۀ سربازان متأهل از خدمت نظام وظيفه

طبق قانون وظيفۀ عمومي جمهوري اسلامي ايران، خدمت نظام وظيفه، مرحله‌اي از زندگي اغلب جوانان مذكر ايراني است؛ كه مهم‌ترين سرمايۀ كشور در فعاليت‌هاي اقتصادي و سازماني هستند و متأهلان، گروهي از اين جوانان را تشكيل مي‌دهند. در كنار آثار منفي و مثبتي كه دورۀ سربازي براي عموم سربازان به همراه دارد، سربازان متأهل داراي شرايط خاص‌تري مانند نياز حياتي به اشتغال جهت تأمين هزينه‌هاي زندگي هستند كه سربازي، اين امر را براي سرمايه‌هاي انساني كشور دچار اختلال مي كند. از اين رو واكاوي تجربۀ سربازان متأهل، از دورۀ سربازي اهميت زيادي پيدا مي‌كند. هدف اين پژوهش، مطالعۀ عميق و دقيق تجربۀ سربازي براي فهم بهتر تجربۀ زيسته سربازان متأهل و فهم شرايط آن‌ها است. بدين منظور، اين مطالعه از رويكرد پديدارشناسي استفاده مي‌نمايد. در طي مراحل پژوهش، هشت مصاحبۀ نيمه‌ساختاريافته با سربازان متأهل انجام شد. سپس، اطلاعات و داده‌ها با رويكرد جيورجي، تجزيه و تحليل شد و يافته‌هاي پژوهش در 12 درون‌مايۀ اصلي و 12 درون‌مايۀ فرعي، طبقه‌بندي شد. درون‌مايه‌هاي اصلي تجربۀ زيستۀ سربازان متأهل را مشكلات اقتصادي، مشكلات اشتغال، بر هم خوردن نظم زندگي، فشار رواني، مشكلات پيشرفت علمي و تحصيلي، احساس رهاشدگي پس از اتمام خدمت، رابطه‌مداري، نبود امكان برنامه‌ريزي بلندمدت و از بين رفتن فرصت‌هاي اجتماعي، عدم رعايت شأن اجتماعي سرباز متأهل، درك نشدن وضعيت متأهلان، مشكلات سيستم براي اشتغال و ازدواج و مزايا براي متأهلان تشكيل مي‌دهد.