ناميناليسم و امر اجتماعي؛ داوري در باب مباني هستي‌شناسي اجتماعي ناميناليسم

مطالعه و بررسي بنيادي يك علم سبب مي‌شود تا بتوان داوري و درك دقيق تري از كاربرد، شيوه ي انديشيدن و چگونگي مطالعه جهان پيرامون داشت. اينكه تحليل‌هاي اجتماعي مبتني بر كدام پيش‌فرض‌ها، مباني و اصول موضوعه باشد تعيين‌كننده‌ي شيوه شناخت، فهم و تحليل ماهيت رويدادهاي اجتماعي، خصوصيات آنها و بدست دادن دريافت ويژه‌اي از آنها خواهد بود. اين مقاله در پي واكاوي مباني هستي‌شناسانه اجتماعي مكتب فكري ناميناليسم و چگونگي ظهور و بروز آن در علوم اجتماعي است، همچنين مي‌كوشد به نقد اين رويكرد هستي‌شناختي بپردازد. روش تحقيق به كار رفته در اين مقاله از نوع تحليل مباني است. يافته نشان مي‌دهد هستي‌شناسي اجتماعي ناميناليستي مي‌تواند منجر به انزوا و كم رنگ شدن امر اجتماعي و فربه شدن گفتمان فردمحور شود. همچنين از طريق بازخواني جهان‌هاي سه گانه كارل پوپر مي‌توان اين هستي‌شناسي را نقد كرد.