رهبران مذهبي و سلامت زنان: مردم‌نگاري انتقادي در بازانديشي زنان اورامي

زنان به‌عنوان نيمي از جمعيت جامعه نقش بسيار مهم و حياتي در سلامت جامعه و خانواده دارند. جامعه‌اي كه در آن زنان حضوري فعال و همه جانبه داشته باشند، هرگز نمي تواند همچون جامعه اي كه زنان در آن وجود اجتماعي ندارند، ساختارهاي خشونت، بي‌عدالتي و بي‌رحمي را تقويت و تشويق كند. بنابراين مسائل مربوط به زنان در اولويت قرار دارد. در منطقه اورامان دين و مذهب و به تبع آن رهبران مذهبي، نقش بسيار پررنگي در اموراجتماعي ومعيشتي مردم دارند و اساساً متغيير بسيار مهمي براي درك و فهم جامعه اورامانات مي باشند. زنان اورامي در مواجه با دنياي مدرن واكنش بازانديشيانه اي را از خود نشان داده‌اند و بر اين اساس در مورد سلامت و دين نيز همين برخورد بازانديشانه را داشته‌اند كه خود نتيجه مجموعه‌اي از شرايط زندگي مدرن و تغيير موضع رهبران مذهبي در حمايت از زنان و چندگانگي رهبران مذهبي و تعدد ايدئولوژي‌ها مي‌باشد. پژوهش حاضر كوشيده است اولاً نقش رهبران مذهبي بر سلامت زنان را مورد كنكاش قرار دهد و ثانياً اينكه زنان درتقابل سلامت خود با رهبران مذهبي و آموزه‌هاي آنها چه واكنشي داشته اند و در صورت بازانديشي، آيا اين بازانديشي همسو با حفظ و ارتقاء سلامت آنان بوده است؟ ثالثاً چه تغييراتي و چگونه بايد اعمال كنند تا از تبعيض‌هاي جنسيتي موجود در جامعه و خانواده عليه آنان كاسته شود؟ در اين پژوهش با رويكرد مردم‌نگاري انتقادي كارسپيكن و با تكيه بر مصاحبه عميق و اسناد و مدارك و ... تلاش شده تا دليل اينكه بعضي از كنشگران زن اورامي توانسته‌اند زيست‌جهان خود را مورد بازانديشي مستمر و مدوامي قرار دهند؛ درحالي‌كه برخي ديگر از آنان يا اساساً نيازي به بازانديشي نديده اند و يا امكان بازانديشي برايشان ميسر نبوده است، موردبررسي قرار داده شود. براساس يافته‌هاي اين پژوهش، اين امكان در شرايطي محقق مي‌شود كه زنان به سطوح بالاتري از تحصيلات و متعاقب آن، استقلال مالي و عاطفي و ... دست يابند.