اثربخشي قصه خواني ديالكتيكي بر بهبود خلاقيت دانش آموزان ابتدايي

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي قصه خواني ديالكتيكي بر بهبود خلاقيت دانش آموزان ابتدايي انجام شد. اين پژوهش از نوع مطالعات نيمه تجربي با طرح پيش آزمون-پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دختر مقطع ابتدايي شهر اروميه در سال 1398 بود. نمونه آماري شامل 60 نفر بود كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و بصورت تصادفي در دو گروه آزمايش (30 نفر) و كنترل (30 نفر) جايگزين شدند. آزمودني هاي گروه آزمايش طي 8 جلسه 45 دقيقه اي در ساعت مربوط به درس انشاء برنامه قصه خواني ديالكتيك را دريافت كردند. داده هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه خلاقيت عابدي جمع شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيري در برنامه SPSS نسخه 26 انجام شد. با توجه به داده ها قصه خواني ديالكتيك منجر به تفاوت معني‌دار بين گروه‌ها در خلاقيت (0.001=, p22.34=F) و ابعاد آن شامل سيالي (0.001=, p88.68=F) و انعطاف پذيري (0.01=, p7.19=F) شده است، با اين حال بر مولفه هاي ابتكار و بسط خلاقيت اثربخش نبود (0.05p ). با توجه به يافته ها برنامه قصه خواني ديالكتيك مي تواند در مدارس براي پرورش خلاقيت دانش آموزان ابتدايي مورد استفاده قرار گيرد.