اثربخشي آموزش فلسفه به كودكان بر خودكارآمدي خلاق و خودتعيين گري دانش آموزان ابتدايي

اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي آموزش فلسفه به كودكان بر خودكارآمدي خلاق و خودتعيين گري دانش آموزان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات نيمه تجربي با طرح پيش آزمون-پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان پسر مقطع ابتدايي شهر ماكو در سال تحصيلي 1400-1399 به تعداد 6520 نفر بود. از اين جامعه 30 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه خودكارآمدي خلاق و مقياس خودتعيين گري دانش آموز بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس تك متغيري و چند متغيري در برنامه SPSS انجام شد. تحليل  داده ها نشان داد كه آموزش فلسفه به كودكان منجر به تفاوت معني‌دار بين گروه‌ها در خودكارآمدي خلاق (0.46=2, h22.81F=)، و خودتعيين گري (0.63=2, h6.38F=) و ابعاد آن شامل شناخت خود، شناخت ارزش ها، اجرا و تجربه نتايج شده است (P 0/05 )، همچنين، ضرايب اتا نشان داد كه آموزش فلسفه به كودكان اثربخشي بيشتري بر خودتعيين گري نسبت به خودكارآمدي خلاق داشته است. با توجه به نتايج، آموزش فلسفه به كودكان مداخله مناسب و موثري بر بهبود خودكارآمدي خلاق و خودتعيين گري و ابعاد آن در دانش آموزان است.