مقايسه اثربخشي برنامه فلسفه براي كودكان و بازي درماني گروهي به شيوه شناختي رفتاري برانعطاف پذيري روانشناختي در كودكان مبتلا به اختلال اضطراب جدايي

هدف پژوهش حاضر، بررسي مقايسه اثربخشي دو برنامه فلسفه براي كودكان و بازي درماني گروهي به شيوه شناختي رفتاري برانعطاف پذيري روانشناختي دركودكان مبتلا به اختلال اضطراب جدايي بود. روش پژوهش؛ نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري، كودكان 6 تا 12 سال مراجعه كننده به مركز مشاوره شميم شهر كرمانشاه در سال 1399-1398 بود. گروه نمونه، 30 نفر از كودكان مبتلا به اضطراب جدايي بودند. انتخاب  بصورت نمونهگيري هدفمند وجايگزيني بصورت تصادفي بود. ابتدا پرسشنامه اضطراب جدايي و آزمون كارت هاي ويسكانسين براي هر 3 گروه اجرا شد (پيش آزمون). سپس شركت كنندگان گروه اول ، برنامه فلسفه براي كودك را دريافت نمودند. و گروه دوم بازي درماني گروهي را دريافت كردند درحاليكه گروه كنترل مداخله آموزشي دريافت نكردند. سپس هر 3 گروه مجدد با پرسشنامه هاي مذكور مورد ارزيابي قرارگرفتند(پس آزمون). مرحله پيگيري 2 ماه بعد برگزار گرديد. تحليل دادهها با استفاده از تحليل كواريانس چند متغييره انجام شد.  كه هر دو روش برنامه فلسفه براي كودكان و بازي درماني شناختي رفتاري به شيوه گروهي بر افزايش انعطاف پذيري روانشناختي تأثير معناداري داشته اند (1.031= F ) (P 0/05 ) . البته در اين پژوهش اثربخشي برنامه فلسفه براي كودك نسبت به بازي درماني بيشتر بود.