بررسي ريزرخسار هاي رسوبات پرمين زيرين در شمال طبس (خاور ايران مركزي) و ارتباط جلبك هاي شناسايي شده با محيط رسوبي

مهم ترين وقايع در تاريخ پرمين پيشين، مربوط به پسروي دريا در اوايل پرمين پيشين (ساكمارين) و پيشروي بعدي آن در اواخر پرمين پيشين (اواخر ياختاشين- بلورين) مي باشند. همانند ساير نواحي تتيسي در ايران پيشروي در زمان ياختاشين- بلورين شروع مي شود، يعني هنگامي كه پلاتفرم هاي كربناته شروع به تشكيل شدن مي نمايند. اين سنگ هاي كربناته در بلوك طبس بنام سازند جمال نام گذاري شده كه بخش قاعده اي سازند جمال تحت عنوان سازند باغ ونگ تعيين شده است. به منظور انسجام بررسي و تعيين شرايط دقيق محيط رسوبي علاوه بر مقاطع سازند باغ ونگ، سازند هاي سردر در بخش زيرين و جمال در بخش رأسي نيز بطور مختصر مورد بررسي قرار گرفته اند. براساس مطالعه برش هاي نازك در دو برش چينه شناسي (باغ ونگ و شش انگشت) تعداد 8 ريزرخساره و دو پتروفاسيس شناسايي شده اند كه ريزرخساره هاي گرينستون بايوكلست دار، گرينستون اينتراكلست دار در زيرمحيط سد قرار مي گيرند و پكستون/گرينستون فوزولينيد دار، پكستون بايوكلست دار، پكستون بايوكلست دار اينتراكلست دار و وكستون بايوكلستي معرف ريزرخساره هاي مربوط به محيط كولاب هستند كه توسط سد ها از محيط درياي باز جدا مي شود. ريزرخساره هاي مادستون و دولومادستون مربوط به پهنه هاي گلي در منطقه اينترتايدال هستند و پتروفاسيس هاي آركوز و ليتيك آركوز به محيط پري تايدال نسبت داده مي شوند. از ميان فسيل هاي شناسايي شده در اين مطالعه، جلبك هاي آهكي از مهم ترين گروه هاي فسيلي آب هاي كم عمق رسوبات پالئوزوييك بالايي هستند كه در سه گروه داسي كلاداسه‌آ، ژيمنوكدي آسه‌آ و جلبك هاي مجهول معرفي شده اند كه افزايش تنوع و فراواني آن ها با شرايط گرم‌خانه اي و بالا بودن سطح دريا در ارتباط است.