رسوبات وچياپينگين در شمال‌باختر و جنوب‌باختر ايران و تاثيرپذيري آن‌ها از فرونشيني تكتونيكي پرمين پسين

رسوبات وچياپينگين در ناحيه جلفا، شمال‌باختر ايران، و ناحيه آباده، جنوب‌باختر ايران، عمدتا متشكل از تناوب نهشته‌هاي شيلي و آهكي مي‌باشد. توزيع ريز‌رخساره‌ها در دو برش آلي‌باشي و زال در ناحيه جلفا و دو برش مطالعه شده در دره همبست در ناحيه آباده نشان‌ دهنده محيط دريايي باز و نسبتا عميق در موقعيت‌هاي رمپ مياني و بيروني است. در برش‌هاي جلفا و آباده تغييرات فونايي و ريزرخساره‌اي بين نهشته‌هاي وچياپينگين زيرين و بالايي كاملا مشهود بوده كه ناشي از افزايش عمق حوضه و بالا آمدن سطح آب مي‌باشد. با توجه به محتويات فونايي و نوع ريز‌رخساره‌هاي موجود در رسوبات وچياپينگين در برش‌هاي مورد مطالعه، بخش هاي زيرين وچياپينگين داراي ويژگي هاي رمپ مياني و بخش هاي بالايي آن عمدتا يك محيط رمپ بيروني را نشان مي‌دهد. بر اساس نتايج بدست آمده قبلي از منحني‌هاي فرونشيني براي نواحي البرز و آباده، حادثه ريفتينگ پرمين آغازي با فرونشيني قوي در پرمين مياني و بالايي دنبال شد و با يك روند افزايش فرونشيني از شمال (البرز) به طرف جنوب (آباده) همراه بوده است. اين فرآيند افزايش فرونشيني تكتونيكي، افزايش ضخامت توالي ها از شمال به سمت جنوب را نشان مي‌دهد كه در نهشته‌هاي وچياپينگين دو ناحيه جلفا و آباده نيز قابل شناسايي است، بطوريكه در ناحيه آباده ضخامت رسوبات وچياپينگين در مقايسه با رسوبات همزمان خود در ناحيه جلفا 4 برابر بيش تر است. با توجه به وضعيت ساختاري بلوك آباده-همبست و قرارگيري آن بين گسل هاي نرمال و ايجاد گرابن در فاصله زماني پرمين-ترياس تاثير تكتونيك همزمان با رسوب گذاري در اين ناحيه مشهود است. افزايش ضخامت نهشته ها در ناحيه آباده بيش تر مربوط به بخش هاي زيرين وچياپينگين است و بخش هاي بالايي آن كه شامل واحد 6 سازند همبست است و تقريبا معادل با طبقات جلفاي بالا در ناحيه جلفا مي‌باشد اختلاف ضخامت قابل توجهي را نشان نمي‌دهد. علاوه براين، افزايش فرونشيني تكتونيكي باعث بالا آمدن بيش تر سطح آب دريا و عميق شدگي شده كه با كاهش اندازه و تنوع براكيوپودها و فراواني استراكدهاي با پوسته كوچك و سوزن اسفنج در طبقات جلفاي بالايي و فراواني فوناي پلاژيك نظير كنودونت ها و آمونوييدها در واحد 6 سازند همبست همراه شده است.