عوامل برهم زننده توالي رسوبات هولوسن در خليج فارس

خليج فارس از بارزترين جلوه‌هاي افزايش تراز اقيانوس‌هاي جهان در پسايخبندان است. از همين رو، مطالعه رسوبات هولوسن خليج فارس از اهميت بالايي براي بازسازي تغييرات محيطي پسايخبندان برخوردار است. درك توالي صحيح حوادث اقليمي و اقيانوس‌شناختي پس از يخبندان نيازمند شناخت عواملي است كه موجب برهم خوردن يا جابجايي توالي رسوبات هولوسن خليج فارس شده‌اند. به اين منظور، از دو مغزه كوتاه در خليج فارس و تنگه هرمز بهره برديم كه سن‌سنجي آن ها نشان‌دهنده به‌هم‌ريختگي توالي آن ها است. اين مغزه ها با استفاده از دستگاه مغزه گير وزني از عميق ترين بخش هاي خليج فارس و تنگه هرمز گرفته شدند. مطالعات رسوب‌شناسي با هدف تعيين اندازه ذرات، مقدار ماده آلي و مقدار كربنات انجام شد و براي تشخيص تغييرات ظاهري از عكسبرداري با رزولوشن بالا استفاده شد. تصاوير اشعه ايكس از مغزه‌ها براي بررسي تغييرات بافتي در توالي رسوبات مورد استفاده قرار گرفت. نتايج نشان‌ داد كه پديده معكوس‌شدگي سن در مغزه تنگه هرمز به دفعات رخ داده است. به نظر مي‌رسد آبگونگي ناشي از زمين‌لرزه و احتمالاً خروج گاز از بستر دريا عوامل مهم برهم‌زننده‌ي توالي رسوبات در تنگه هرمز هستند. در مغزه خليج فارس نتايج حاكي از دو پديده معكوس‌شدگي سن و نبود رسوب گذاري است. بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه اين دو پديده به دليل زيست‌آشفتگي رسوبات بستر خليج فارس روي داده اند. پيشنهاد مي‌شود پيش از شروع مطالعات جامع و انجام تفاسير مرتبط براي بازسازي ‌محيط ديرينه، مطالعات رسوب‌شناسي با هدف تعيين ميزان به‌هم‌ريختگي توالي رسوبات مورد توجه قرار گيرد.