ريزرخساره ها، محيط رسوبي و چينه‌نگاري سكانسي سازند ميشان در جنوب كوار

سازند ميشان با ستبراي 395 متر از سنگ‌آهك، سنگ‌آهك مارني و مارن و به سن ميوسن پاييني تا مياني (بورديگالين-لانگين)، به‌منظور بررسي محيط رسوبي و چينه نگاري سكانسي در بُرش چينه‌شناسي باوَريان در جنوب كَوار استان فارس اندازه‌گيري و نمونه‌برداري شده است. اين سازند در بُرش يادشده، روي نهشته‌هاي تبخيري و تخريبي قرمز رنگ سازند رازَك (ميوسن پاييني) و در زير رسوبات تخريبي و كربناته سازند آغاجاري (ميوسن-پليوسن) قرار گرفته است. برپايه شواهد صحرايي، ويژگي‌هاي سنگ نگاري و همچنين بررسي فراواني و پراكنش روزنبَران و ديگر آلوكِم ها و اُرتُكِم ها، تعداد 18 دسته ريزرخساره شناسايي شدند كه در 6 زيرمحيط يا پهنه رسوبي كِشَندي (جزرومدي)، كولابي، پُشته اي، ريف كومه‌اي، درياي باز كم‌ژرفا و ژرف قابل جايگذاري مي باشند. نبود ريف‌هاي سدي گسترده (كه ويژه سكو‌هاي لَبه‌دار هستند)، تبديل تدريجي ريزرخساره‌ها به يكديگر، وجود پهنه‌هاي گسترده كِشَندي و همچنين نبود كربنات‌هاي دوباره نهشته شده، نشان مي‌دهد كه توالي رسوبي در اين بُرش روي يك سكوي كربناته رَمپي با شيب يكنواخت نهشته شده است. به‌گونه كلي، رسوب گذاري نهشته‌هاي آهكي- مارني سازند ميشان روي سنگ‌هاي رسوبي تبخيري-آواري سازند رازَك، نشانگر آخرين پيشروي آب دريا در زمان ميوسن حوضه زاگرس مي باشد كه بررسي چينه‌نگاري سكانسي اين سازند در بُرش مورد پژوهش، منجربه شناسايي تعداد چهار سكانس رسوبي رده سوم با مرزهاي سكانسي از گونه دو گرديده است.