تبيين توزيع فضايي سرمايه خلاق به عنوان پيشران رشد اقتصادي كلان شهرهاي ايران

قرن بيست ويكم، قرن شهرها، ايده‌ها و خلاقيت‌هاست. خلاقيت انسان و استعداد او به‌عنوان سرمايه انساني خلاق، محرك اصلي رشد و توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي تلقي مي‌شود كه رقابت روزافزون شهرها، مناطق و كشورها به طور فزاينده به پرورش، حفظ و جذب آن وابسته خواهد بود. در همين راستا اين تحقيق بر آن است تا ابتدا مفهوم نوين سرمايه خلاق كه در توسعه بحث سرمايه انساني به وجود آمده است را در بستر ايران تعريف عملياتي كند. سپس تأثيرات سرمايه خلاق بر عملكرد اقتصادي كلانشهرها را سنجيده و عوامل مؤثر بر توزيع سرمايه خلاق در كلانشهرهاي ايران را تبين نمايد. اين تحقيق از نوع تحقيقات همبستگي و تبيني و ازنظر هدف توسعه‌اي است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كلانشهرهاي ايران با اينكه سهمي 26 درصدي از جمعيت و شاغلان كشور دارند، 46 درصد سرمايه خلاق كشور را در خود جاي‌داده‌اند. همچنين يافته‌ها نشان مي‌دهد سرمايه خلاق مي‌تواند درصد بالايي از تغييرات سرانه توليد ناخالص داخلي و سرانه سپرده‌هاي بانكي را تبيين نمايد و به‌طوركلي تأثير مثبتي بر شكوفايي اقتصادي كلانشهرها دارد. بااين‌وجود توزيع سرمايه خلاق در كلانشهرهاي ايران از الگويي نابرابر و نامتوازن پيروي مي‌كند و بين حضور سرمايه خلاق و عامل استعداد (متغيرهايي همچون تمركز دانشگاه بخصوص دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشي برتر، جمعيت با تحصيلات عالي، شاغلان و دانشجويان با تحصيلات عالي)، تسامح، مداراگري و تنوع (تنوع اديان، اقليم هنري و خلاقانه شهر از طريق تمركز هنرمندان، پذيرش مهاجرين داخلي و خارجي) و خدمات مصرف‌كننده يا امكانات رفاهي كه بيانگر نقش خدماتي شهر است رابطه قوي و معني‌داري وجود دارد.