تحولات كيفرشناسي قواعد تعدد و تكرار جرم در قانون كاهش مجازات حبس تعزيري مصوب 1399

زمينه و هدف: با توجه به ناكارآمد بودن مجازات زندان در اصلاح و بازپروري زندانيان، همچنين به دليل آسيب‌هاي ناشي از آن كه موجب افزايش جمعيت كيفري زندان ها شده، دست اندركاران نظام عدالت كيفري را بر آن داشته تا استفاده از مجازات را تا حد امكان محدود نمايد، بر اين اساس، قانون كاهش مجازات حبس تعزيري با هدف كيفر زدايي در 1399 به تصويب رسيد. اين قانون، ضمن كاستن از مجازات (نه فقط زندان) برخي جرايم تعزيري، بسياري از مفاهيم و نهاد هاي حقوق كيفري يا قلمرو آن ها مانند تعدد و تكرار جرم را تغيير داد.روش: پژوهش حاضر با روش توصيفي و تحليلي انجام شده است.يافته ها و نتايج: سياست قانون اصلاحي با توجه به نحوه كيفرگذاري در قبال تعدد و تكرار جرم، به نوعي به نفع متهمين و در راستاي سياست هاي كلان نظام، مبني بر حبس زدايي، كاهش جمعيت كيفري زندان و كم كردن بار مالي نگهداري زندانيان صورت گرفته است و به نوعي با يافته‌هاي جرم شناسي و كيفرشناسي و اهداف اعمال مجازات‌ها خصوصاً اصلاح و بازپروري مجرمين نزديك است و كيفرگذاري در اين زمينه با اهداف قانونگذار از تقنين و تصويب قانون كاهش مجازات‌هاي حبس تعزيري نيز منطبق مي باشد.