هستي‌شناسي قيد در فرايند طراحي

امروزه علي‌رغم فرصت برخورداري از داشته‌ها و گزينه‌هاي انتخابي بيشتر در مقايسه با گذشته، امكان تجربۀ همۀ اين گزينه‌ها، به‌دليل محدود بودن زمان، وجود ندارد. اين تعارض در حرفۀ طراحي، به‌دليل ماهيت مسائل اين حرفه، كه در دستۀ مسائل با دامنۀ باز قرار مي‌گيرند و نياز به خلق حداكثري ارزش‌هاي زيبايي‌شناسي دارند، بيشتر ديده مي‌شود. به‌صورتي‌كه تعريف طراحي با واژۀ قيود، به معني عاملي محدودكننده، پيوند خورده است. بنابراين، جستجو در چيستي قيود در روند طراحي از مسائل بااهميت در طراحي‌پژوهي است.در اين پژوهش، با هدف پاسخ به سؤال چيستي قيود طرح و مراتب و چگونگي اِعمال آنها در روند طراحي، از روشي مبتني بر هستي‌شناسي در علم اطلاعات ــ كه در مطالعات هستي‌شناسي طراحي نيز به كار رفته است ــ و رويۀ اسنادي استفاده شده است. با توجه به اين روش، پژوهش به پنج مرحلۀ شناخت دامنۀ قيود، بازخواني تعاريف موجود، واژگان مشابه، مراتب قيود، و نحوۀ اعمال قيود در روند طراحي تقسيم شد.نتيجه آن است كه قيود طرح در دو مرتبۀ معطوف به درون ذهن طراح و معطوف به خارج از ذهن او قرار دارند كه هركدام نيز به زيرمجموعه‌هاي ديگري تقسيم مي‌شوند. همچنين مشخص شد كه طراح در روند طراحي ممكن است نياز به تشخيص، انتخاب، مديريت، و توليد قيود طرح داشته باشد تا بتواند با محدود كردن راه حل‌هاي ممكن، به ساختاردهي مجدد مسئله بپردازد و فعل طراحي را ممكن كند.