بهبود كيفيت مدل ‌سازي آماري نوسانات سرعت باد با استفاده از مدل ‌هاي گارچ و گارچ نامتقارن (ايستگاه هواشناسي اردبيل)

ايران به دليل مجاورت با دريا و دارا بودن فلات‌هاي گوناگون، كشوري بادخيز است. آمارهاي جهاني 30 سال گذشته حاكي از افزايش نيازهاي انرژي جهان است و استفاده بهينه از منابع انرژي‌هاي تجديدپذير، از جمله انرژي باد براي توليد برق ارزان به ويژه براساس نگرش‌هاي زيست محيطي در بسياري از كشورهاي جهان رو به افزايش است. به دليل ناپايداري انرژي باد استفاده از آن با چالش مواجه است كه با مدل سازي نوسانات سرعت باد، مي‌توان اين مشكل را كاهش داد. شهر اردبيل بادخيز و تحت تاثير دو نوع باد محلي و جبهه‌اي است. در اين مقاله داده‌هاي ثبت شده ميانگين هفتگي سرعت باد در ايستگاه هواشناسي شهر اردبيل طي سال‌هاي 1395-1380 با استفاده از الگوهاي سري زماني، مدل هاي گارچ (شامل مدل گارچ و مدل هاي گارچ نامتقارن) مدل سازي مي‌شوند. بر اساس معيارهاي اطلاع BIC, AIC, HQ ، بهترين مدل براي نوسانات سرعت باد در اين ايستگاه طبق نتايج، مدل گارچ تعيين گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها با روش مدل سازي باكس-جنكينز، از دو نرم‌افزار Eviews  وR  استفاده مي‌شود.