ساخت آزﻣﻮن ﻧﺮم‌اﻓﺰاري ﺗﺪاﻋﯽ ﻧﺎآﺷﮑﺎر ﭘﯿﻮﻧﺪﺟﻮﯾﯽ ﺑﺎ ﻃﺒﯿﻌﺖ و ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ آن ﺑﺎ دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﻣﮑﺎن و ﻫﻮﯾﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ در داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ساخت آزﻣﻮن ﻧﺮم اﻓﺰاري ﺗﺪاﻋﯽ ﻧﺎآﺷﮑﺎر ﭘﯿﻮﻧﺪﺟﻮﯾﯽ ﺑﺎ ﻃﺒﯿﻌﺖ و ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ آن ﺑﺎ دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﻣﮑﺎن و ﻫﻮﯾﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ در داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن انجام شد. روش: اين پژوهش از نوع زمينه يابي و توصيفي (همبستگي) بود. جامعه آماري آن شامل كليه دانشجويان دانشگاه هاي دولتي شهر تهران بود كه 207 نفر از آن ها به روش داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون نرم افزاري تداعي ناآشكار پيوندجويي با طبيعت محقّق ساخته، مقياس دلبستگي مكان صفاري نيا (1390) و مقياس هويت محيطي كلايتون (2003) بود. جهت محاسبه پايايي مقياس از روش هاي ضريب آلفاي كرونباخ و بازآزمايي و براي محاسبه روايي از روش روايي همزمان (ضريب همبستگي پيرسون) استفاده شد. همچنين، براي بررسي برازش مدل مفروض رابطه ميان هويت محيطي و پيوندجويي با طبيعت با ميانجي گري مؤلفه هاي دلبستگي مكان از روش تحليل مسير استفاده شد. يافته‌ها: ضرايب پايايي به دست آمده با استفاده از روش آلفاي كرونباخ و بازآزمايي نشان داد كه اين آزمون از پايايي مطلوبي برخوردار است. همچنين، نتايج حاصل از ضريب همبستگي پيرسون نشان دهنده وجود رابطه مثبت معني دار بين دلبستگي مكان و هويت محيطي با پيوندجويي با طبيعت بود (0.01p ) كه حاكي از روايي همزمان نسبتاً بالاي آزمون پيوندجويي با طبيعت با مقياس هاي دلبستگي مكان و هويت محيطي بود. نتايج نشان داد مدل اصلاح‌شده پژوهش برازش قابل قبولي با داده‌ها دارد و بر اساس آن هويت محيطي به صورت مستقيم و غيرمستقيم از طريق هويت مكان و دلبستگي عاطفي بر پيوندجويي با طبيعت تأثير مي گذارد و از ميان مؤلفه هاي دلبستگي مكان فقط هويت مكان و دلبستگي عاطفي رابطه ميان هويت محيطي و پيوندجويي با طبيعت را ميانجي گري مي كردند. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش به مسئولان و دست اندركاران محيط زيست و روان شناسان محيط پيشنهاد مي شود كه با برگزاري كارگاه هاي آموزشي به آموزش و توسعه آزمون نرم افزاري پيوندجويي با طبيعت و مفاهيم هويت محيطي و دلبستگي مكان بپردازند و براي ارتقاي پيوندجويي با طبيعت به تقويت هويت محيطي و دلبستگي مكان اقدام كنند.