تأثير عدالت سازماني بر تعهد سازماني با ميانجيگري رفتار مثبت سازماني مديران مدارس ابتدايي

مقدمه و هدف: سازمان‌ها براي دست‌يابي به كارايي و اثربخشي بيشتر و در نهايت دست‌يابي به اهداف تعيين‌شده ناگزيرند كه توجه كافي را به منابع انساني خود مبذول داشته و با ارج نهادن به ارزش‌ها و نيازهاي كاركنان مؤثرترين گام را در تحقق اهداف سازمان بردارند. اين پژوهش بدنبال بررسي تأثير عدالت سازماني بر تعهد سازماني با نقش ميانجي رفتار مثبت سازماني مديران مدارس ابتدايي بود. روش شناسي پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از لحاظ روش گردآوري داده‌ها كمي از نوع همبستگي بوده است. جامعه آماري اين پژوهش كليه مديران مدارس مقطع ابتدايي شهر زاهدان بودند كه 114 نفر به روش  طبقه‌اي متناسب با حجم و نمونه‌گيري در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از سه پرسشنامه عدالت سازماني، تعهد سازماني و رفتار مثبت سازماني جمع‌آوري‌شده و براي تعيين روايي ابزارهاي پژوهش از روايي محتوايي و جهت تعيين پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد كه به ترتيب 0.93، 0.85 و 0.91 برآورد گرديد. براي تجزيه و تحليل آماري داده‌ها از آزمون رگرسيون گام‌به‌گام و مدل يابي معادلات ساختاري (SEM)  استفاده شده است. يافته­ ها: نتايج نشان داد كه عدالت سازماني بر تعهد سازماني مديران مدارس ابتدايي در سطح اطمينان 99 درصد تأثير مثبت و معني‌دار دارد (0.01 P). همچنين نتايج نشان داد كه رفتار سازماني مثبت در رابطه بين عدالت سازماني و تعهد سازماني در سطح اطمينان 95 درصد نقش واسطه‌اي ايفا مي‌كند (0.05 P). نتايج آزمون رگرسيون گام‌به‌گام نشان داد از بين مؤلفه‌هاي عدالت سازماني، مؤلفه عدالت مراوده‌اي توانست تعهد سازماني را پيش‌بيني كند و همچنين از ميان مؤلفه‌هاي رفتار مثبت سازماني، مؤلفه خود كارآمدي قادر به پيش‌بيني تعهد سازماني مديران بود. بحث و نتيجه گيري: به نظر مي‌رسد با بررسي موانع ساختاري ازجمله آيين‌نامه‌ها و دستورالعمل‌هاي مغاير با عدالت سازماني، مي‌توان گام‌هاي مؤثري براي بهبود سطح عدالت سازماني در ادارات و مدارس برداشت.