امكان توسعه زنجيره‌هاي ارزش طبيعت‌گردي، برداشت چوب از جنگل و زراعت چوب در حوضه شفارود

در اين پژوهش وضعيت حوضه آبخيز شفارود براي اجراي سه زنجيره ارزش طبيعت‌گردي، برداشت چوب از جنگل و زراعت چوب بر اساس اولويت‌بندي شاخص‌ها و زيرشاخص‌ها، بررسي شد. براي گردآوري اطلاعات، از تكنيك‌هاي مشاهده، مصاحبه و پرسش نامه با افراد (شامل 55 نفر) به‌ صورت غير- تصادفي و بر اساس تخصص آنها استفاده شد و داده‌هاي حاصل از پرسشنامه‌هاي مربوط به شاخص‌ها و زير شاخص‌ها به روش مقايسات زوجي مورد آناليز قرار گرفتند. بر اساس نتايج، شاخص‌هاي تنوع پوشش گياهي، فاصله از چشمه و فاصله از مراكز شهري و زيرشاخص حداكثر 5 كيلومتر فاصله از مراكز شهري با امتياز نهايي 0.026، براي زنجيره ارزش طبيعت‌گردي؛ همچنين شاخص‌هاي تعداد درخت در هكتار، ارتفاع از سطح دريا و حجم توده سرپا و زيرشاخص وجود قوانين و مقررات با امتياز نهايي 0.040 براي زنجيره ارزش برداشت چوب از جنگل؛ و شاخص‌هاي وضعيت خاك شناسي، بارش و مقدار فرسايش و زيرشاخص اقليم مرطوب با امتياز نهايي 0.036 به ترتيب به‌عنوان مهم‌ترين شاخص‌ها و زيرشاخص براي زنجيره ارزش زراعت چوب انتخاب شدند. همچنين 18.21 درصد از كل منطقه (6637.59 هكتار) براي اجراي زنجيره ارزش طبيعت‌گردي، 31.08 درصد از كل منطقه (11321.98 هكتار) براي اجراي زنجيره ارزش برداشت چوب از جنگل و 0.57 درصد از كل منطقه (210.63 هكتار) براي اجراي زنجيره ارزش زراعت چوب كاملاً مناسب هستند، كه توصيه مي شود براي رونق اقتصادي و پويايي منطقه موردتوجه قرار گيرد.