بررسي دقت روش ژئو الكتريك در احداث سد هاي زير زميني در مناطق كم آب و كويري (مطالعه موردي: منطقه دهبكري استان كرمان)

سدهاي زيرزميني مي‌توانند جايگزين بسيار مناسبي براي سدهاي اصلاحي باشند به‌طوري كه در دهه‌هاي اخير به علت ويژگي‌هاي ممتازي كه دارند بسيار مورد توجه محققان مختلف در سراسر دنيا قرار گرفتند. برداشت‌هاي ژئوالكتريك در محل محور و مخزن پيشنهادي سد زيرزميني دهبكري به روش سونداژزني و با استفاده از آرايه شلومبرژه انجام شد. اين برداشت‌ها در طول 6 پروفيل (P1 تا P6) صورت گرفت و تعداد 32 سونداژ الكتريك در محدوده مورد نظر انجام شد. نتايج مطالعات ژئو الكتريك حاكي از آن است كه يك مدل دو لايه در طول مقاطع ژئوالكتريك وجود دارد كه لايه بالايي همان لايه آبرفتي و لايه زيرين سنگ كف مي باشد. لايه آبرفتي، خود به دو بخش خشك در بالا و آبدار در پايين تقسيم مي‌شود. عمق رسيدن به سطح آب زيرزميني در نقاط مختلف محدوده مورد مطالعه متفاوت است، اما به طور متوسط مي‌توان آن را 5 متر در نظر گرفت. ضخامت آبرفت نيز در طول پروفيل‌ها متغير است، اما بيشترين ضخامت آن عموماً در بخش‌هاي مياني مقاطع ژئوالكتريك و بيشتر نزديك به تكيه‌گاه راست وجود دارد. بالاترين ضخامت آبرفت در محل سونداژ S26 و معادل 13 متر برآورد شده است. با توجه به مقياس مقاومت مخصوص الكتريكي لايه‌ها و با عنايت به رخنمون هاي سنگي دو طرف رودخانه، به‌نظر مي‌رسد كه سنگ كف در بيشتر نقاط داراي ليتولوژي متناوب از جنس شيل، مارن و ماسه سنگ و در برخي نقاط از جنس مارن مي‌باشد.