كوويد 19 در گيرندگان پيوند قلب: مطالعه مرور نظام مند

زمينه. ميزان بالاي مرگ و مير ناشي از كوويد-19 اين بيماري همه گير را به چالش برانگيزترين موضوع بهداشتي تبديل كرده است. در اين مطالعه مروري نظام مند عواقب بيماران مبتلا به كوويد-19 در گيرندگان پيوند قلب مورد بررسي قرار گرفت. روش كار. گزارش هاي موردي و مطالعات سري موردي با استفاده از كليد واژه هاي «Coronavirus» يا COVID19 ،«SARS-CoV-2» ،«Heart Transplantation» و «Cardiac Graft»، با تمركز بر بيماران پيوند قلب دچار سندرم تنفسي كرونا-2 (SARS-CoV-2). در 22 ژوئن 2022 در پايگاه هاي داده اي ISI ،PubMed ،Ovid ،ProQuest ،Scopus جستجو گرديد. يافته ها. نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه از 14 مطالعه اي كه وارد مرور نظام مند شدند، 8 مطالعه گزارش مورد و 6 مطالعه گزارش موارد بودند. تعداد 67 بيمار مرد و 22 نفر زن بودند. ميانگين سني بيماران مرد (10/67) 59/9 سال و بيماران زن (24/98) 45/12 سال بود. نتايج آناليز آماري نشان داد كه تفاوت معني داري بين سن بيماران بر اساس تفكيك جنسيتي وجود ندارد (0/152=P). از مجموع 89 بيمار، 21 مورد مرگ و مير (23/6 درصد) در افراد دچار پيوند قلب گزارش شده بود. حداقل روزهاي بستري يك روز و حداكثر روزهاي بستري 60 روز بود. در سه مطالعه گزارش موردي بيماران مورد مطالعه فوت كرده و در يك مطالعه 7 نفر از 28 بيمار مورد مطالعه فوت نمودند. بيشترين علائم گزارش شده عبارت بودند از: تنگي نفس (85/7 درصد)، سرفه (76/2 درصد) و ميالژي/خستگي (76/2 درصد) و پس از آن رينيت (66/7 درصد) و تب (66/7 درصد) در رتبه هاي بعدي بودند. نتيجه گيري. با وجود اينكه علائم بيماري در اين بيماران مشابه با ساير بيماران بوده اما ميزان مرگ و مير بالا مي باشد. لذا درمان بيماران با پيوند قلب مبتلا به بيماري كويد – 19 با چالشهايي مواجه است. با توجه به اينكه مطالعات صورت گرفته در خصوص گيرندگان پيوند قلب مبتلا به كويد 19 بيشتر به شكل مطالعه موردي بوده است پيشنهاد مي گردد مطالعات بزرگتر انجام گردد تا بتوان اطلاعات دقيقتري در خصوص ميزان بقاء، علائم بيماري، نوع داروهاي مصرفي و مدت زمان بستري به دست آورد. پيامدهاي عملي. ميزان مرگ و مير بيماران داراي پيوند قلبي مبتلا به كوويد-19، 21 مورد (23/6 درصد) بود. در چهار مطالعه طول مدت بستري ذكر نشده است، اما ساير موارد از عدم بستري در يك مورد تا 60 روز متغير بوده است. بيشترين علائم گزارش شده عبارت بودند از تنگي نفس (85/7 درصد)، سرفه (76/2 درصد) و ميالژي/خستگي (76/2 درصد) و پس از آن رينيت (66/7 درصد) و تب (66/7 درصد) كه در رتبه هاي بعدي بود. درمان براي هر بيمار متفاوت بود، اما هيدروكسي كلروكين، آنتي بيوتيك درماني شامل آزيترومايسين و لوپيناوير/ريتوناوير رايج ترين داروها بودند.