تبيين فرآيند جامعه پذيري سازماني كاركنان در نظام سلامت ايران

زمينه. جامعه پذيري سازماني يكي از فرآيندهايي است كه در نظام سلامت كاربرد زيادي دارد و به مفهوم ظرفيت سازي در كاركنان نظام سلامت براي تبديل شدن به يك عضو هماهنگ شده براي افزايش كارايي نظام سلامت بوده و لازم است اين جامعه پذيري در قالب يك الگوي تعريف شده و منسجم باشد. روش كار. پژوهش حاضر با هدف طراحي الگوي جامعه پذيري سازماني كاركنان در سيستم بهداشتي و درماني كشور با استفاده از روش نظريه پردازي داده بنياد انجام شد. براي استخراج متغيرهاي اصلي و تاثيرگذار بر جامعه پذيري كاركنان در نظام سلامت از مصاحبه نيمه ساختار يافته استفاده و با 19 نفر از متخصصان، مديران و كاركنان سيستم بهداشت و درمان، با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند، مصاحبه عميق شده و بر اساس رويكرد روش نظريه پردازي داده بنياد تحليل شد. يافته ها. بر اساس تحليل كيفي داده هاي اين مطالعه، 18 زير طبقه و 5 طبقه اصلي با عناوين شرايط سببي، شرايط زمينه اي، شرايط ميانجي، راهبردها و پيامدها حاصل شد. نتيجه گيري. يافته هاي پژوهش نشان داد كه براي رسيدن به يك مدل توسعه يافته از جامعه پذيري سازماني در نظام سلامت ايران، بايد آن را به عنوان يك فرآيند مستمر و مداوم در نظر گرفت تا از طريق حمايت مديران ارشد، مسئوليت پذيري اجتماعي و فرهنگ سازماني جامعه پذير، ارزش ها و هنجارها و نقش هاي مورد انتظار از فرد به طور شفاف و مشخص منتقل گردد. پيامدهاي عملي. شامل توسعه منابع انساني اجتماعي شده، رقابت پذيري اجتماعي و مديريت پايه اجتماعي نيازمند طراحي فرآيندهاي منابع انساني اجتماعي شده، سيستم ارزيابي، سيستم تخصيص منابع، جانشيني اجتماعي و خلق ارزش است.