ارتباط سطح سرمي كلسيم ،منيزيم و فسفر در نوزادان با كمبود ويتامينD

زمينه. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط كمبود ويتامين D بر سطوح سرمي كلسيم، منيزيم و فسفر انجام شد. روش كار. در اين مطالعه مقطعي توصيفي، نوزاداني كه طي سال هاي 1396-1398 با كمبود ويتامين D بستري در بخش نوزادان و مراقبت هاي ويژه نوزادان بيمارستان مركز طبي كودكان تهران بررسي شدند. سطح سرمي كلسيم، منيزيم و فسفر و ارتباط آنها با كمبود ويتامين D، ثبت و بررسي شد. يافته ها. در اين مطالعه 400 نوزاد بررسي شدند كه 197 نوزاد (49.3درصد) كمبود ويتامين D و 203 نفر (50.7 درصد) كمبود نسبي ويتامين D داشتند. ميانگين سطح سرمي ويتامين D در نوزادان مورد بررسي 3.55 ± 11.477 نانوگرم بر ميلي ليتر بود. بين ميزان سرمي ويتامين D در نوزادان با سطح سرمي كلسيم ارتباط آماري مستقيم و معنادار ديده شد (P=0001.0). بين سطح سرمي ويتامين D در نوزادان با سن نوزاد و سن داخل رحمي نوزاد ارتباط آماري معناداري وجود نداشت (P=123.0 و P=651.0) ولي با وزن نوزاد ارتباط آماري مستقيم و معنادار مشاهده شد (P=049.0). از طرفي با كاهش سطح سرمي ويتامين D، طول مدت بستري افزايش يافت (P=036.0). نتيجه گيري. اين مطالعه ارتباط آماري معنادار بين پايين بودن سطح سرمي ويتامين D با سطح سرمي كلسيم را نشان داد. پيامدهاي عملي. در نوزادان با وزن پايين و يا كمبود كلسيم احتمال كمبود ويتامين D وجود دارد و بررسي ويتامين D در اين نوزادان جهت شروع زودتر درمان و كاهش عوارض ناشي از آن توصيه مي شود.