مقايسه تاثير برنامه آموزش خودمراقبتي دو روش تله نرسينگ و چند رسانه اي بر انزواي اجتماعي بيماران مبتلا به كوويد 19 در بندرعباس

زمينه. با شيوع بيماري مسري كوويد-19، نياز به قرنطينه جهت پيشگيري از انتقال بيماري به وجود آمد. به همين دليل مبتلايان به اين بيماري از انزواي اجتماعي زيادي رنج مي برند. از طرفي، جهت كنترل و درمان بيماري، ارايه آموزش هاي خودمراقبتي لازم است. مطالعه حاضر با هدف مقايسه تاثير برنامه آموزش خودمراقبتي به دو روش چند رسانه اي و تله نرسينگ بر انزواي اجتماعي مبتلايان به بيماري كوويد-19 شهرستان بندرعباس طراحي شد. روش كار. اين پژوهش، به صورت يك مطالعه نيمه تجربي روي 88 بيمار مبتلا به كوويد-19 مراجعه كننده به مراكز خدمات جامع سلامت شهرستان بندرعباس در سال 1400 انجام شد. نمونه هاي پژوهش به صورت در دسترس انتخاب شده و با استفاده از تخصيص بلوك هاي تصادفي به دو گروه آموزش چندرسانه اي و تله نرسينگ تقسيم شدند. ابتدا انزواي اجتماعي بيماران مبتلا به كوويد-19 با استفاده از پرسش نامه در دو گروه بررسي شد و سپس آموزش خودمراقبتي با استفاده از روش هاي چند رسانه اي و تله نرسينگ ارايه شد. پس از اتمام بيست و يك روز، انزواي اجتماعي مجدد اندازه گيري و داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 26 وارد شده و تجزيه و تحليل شد. يافته ها. در ارزيابي پيش از مداخله، تفاوت معناداري از نظر نمره انزواي اجتماعي بين دو گروه وجود نداشت. نتايج آزمون آناليز كوواريانس چندگانه نشان داد با كنترل اثر پيش آزمون هر يك از ابعاد انزواي اجتماعي، ميانگين نمره بعد تنهايي، عجز اجتماعي، يأس اجتماعي و كاهش تحمل اجتماعي پس از مداخله در گروه تله نرسينگ به طور معناداري كمتر از گروه چند رسانه اي است (0/001 gt;P). نتيجه گيري. روش هاي آموزشي مانند استفاده از آموزش چندرسانه اي و تله نرسينگ براي آگاهي بخشي و آموزش خودمراقبتي در كنار مراقبت هاي درماني ديگر، مي تواند سبب كاهش انزواي اجتماعي شود. بنابراين لازم است برنامه آموزش خودمراقبتي و ارايه آگاهي در خصوص مراقبت هاي لازم حين بيماري كوويد-19 براي بيماران در مراكز جامع خدمات سلامت درنظر گرفته شود و از تله نرسينگ جهت آموزش موثرتر خودمراقبتي استفاده شود. پيامدهاي عملي. يافته هاي پژوهش حاضر در آموزش خودمراقبتي به بيماران مبتلا به بيماري هاي واگيردار مانند كوويد 19 كاربرد دارد.