موفقيت كاري و ارتباط حرفه اي پزشك - پرستار در بخش اورژانس

زمينه. با توجه به اهميت ارتباط پزشك و پرستار در بخش اورژانس و نقش آن در ارتقاء كيفيت خدمات، رضايت بيماران، احساس موفقيت شغلي و رضايت كاركنان، اين مطالعه با هدف بررسي موفقيت كاري و ارتباط حرفه اي پزشك-پرستار در بخش اورژانس انجام شد. روش كار. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي بوده كه در آن 197 نفر از پرستاران شاغل در بخش اورژانس بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تبريز شركت داشتند. جهت جمع آوري داده ها از ابزار گردآوري داده ها شامل مشخصات دموگرافيكي، پرسشنامه ارتباط حرفه اي پزشك-پرستار از ديدگاه پرستاران و پرسشنامه موفقيت كاري پرستاران استفاده شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي با نرم افزار آماري SPSS نسخه 21 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها. نتايج مطالعه حاضر نشان داد ميانگين (انحراف معيار) ارتباط حرفه اي پزشك-پرستار 3/07 (0/54) و در سطح متوسط بود. بيشترين نمره در بعد همكاري با ميانگين 3/34 (0/79) و كمترين در بعد تحميل نظرات و وظايف با ميانگين 2/62 (0/85) بود. همچنين ميانگين (انحراف معيار) نمره كل موفقيت كاري پرستاران در حدود 4/21 (0/40) بود كه بيشترين ميانگين در بعد كارمند هميار سيستم 4/33 (0/55)و كمترين ميانگين در بعد اثرگذار 4/08 (0/41) بود. نتيجه گيري. با توجه به اهميت ارتباط حرفه اي پزشك-پرستار، توجه بيشتر به عوامل مؤثر در ارتقاء آن ضروري است تا با اجراي مداخلاتي همچون آموزش مهارت ارتباط حرفه اي و تعامل مؤثر در زمينه تقويت ارتباط حرفه اي تيم درمان باعث ارتقاء سلامت عمومي بيماران گردد. پيامدهاي عملي. نتايج مطالعه حاضر مي تواند در ارتقاء روابط حرفه اي بين اعضاي تيم سلامت و نيز موفقيت كاري آنها مورد استفاده قرار گيرد و در نتيجه ضمن افزايش رضايت شغلي، بهبود وضعيت روانشناختي كاركنان، ايمني بيماران را نيز افزايش داده و ميزان آسيب هاي ناشي از نقص در ارتباطات را كاهش دهد.