مقايسه اثر بخشي مشاوره گروهي به شيوه پذيرش مبتني بر تعهد با شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي، بر شفقت به خود و تاب‌آوري خانوادگي در مادران كودكان آموزش پذير

A comparison of the effectiveness of group counseling through acceptance and commitment therapy (ACT) and mindfulness-based cognitive therapy (MBCT) on self-compassion and family resilience of mothers of educable children

هدف: هدف پژوهش حاضر مقايسه اثر بخشي مشاوره گروهي به شيوه پذيرش مبتني بر تعهد [1] و شناخت درماني مبتني برذهن آگاهي [2] بر شفقت به خود، و تاب‌آوري خانوادگي مادران كودكان آموزش مي باشد. روش: روش اين پژوهش به شيوه نيمه آزمايشي با انجام پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و يك دوره پيگيري 5 ماه اجرا شد. نمونه گيري به صورت تصادفي ساده بود و از ميان ليست جامعه آماري مادران دانش آموزان استثنايي آموزش پذير دو شهر ملارد و شهريار درسال (1401-1400)، 36 نفر با استفاده از اعداد تصادفي انتخاب شدند و در دو گروه آزمايشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و يك گروه گواه، قرار داده شدند. از پرسشنامه‌هاي­ شفقت ­به ­خود[3] ­نف (2003) و تاب‌آوري­ خانوادگي[4]سيكسبي(2005) به عنوان ابزار تحقيق ­استفاده شد. روش تجزيه و تحليل داده‌ها، تحليل كوواريانس براي مقايسه ميانگين‌ها بود. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار (SPSS 22) استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و شناخت درماني مبتني برذهن آگاهي به شيوه مشاوره گروهي برافزايش شفقت به خود و تاب‌آوري خانوادگي مادران كودكان آموزش پذير تأثير دارد. تأثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر افزايش شفقت به خود (59/6 درصد) و شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي (27/9 درصد) در مقايسه با گروه كنترل بود (F= 106/891, P< 0/001) و تأثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر افزايش تاب‌آوري (81/5 درصد) و شناخت درماني مبتني برذهن آگاهي (45/9 درصد) درمقايسه با گروه كنترل بود (F= 106/891, P< 0/001) . نتيجه گيري: مطابق يافته هاي پژوهش مي توان از روش مشاوره گروهي، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و شناخت درماني مبتني برذهن آگاهي براي افزايش شفقت به خود و تاب آوري خانوادگي استفاده نمود.

Aims: The purpose of this research is to compare the effectiveness of group counseling with acceptance based on commitment and cognitive therapy based on mindfulness, self-compassion, and family resilience of mothers of children in education. Method:This research was semi-experimental with a pre-test and post-test with a control group and a follow-up period of 5 months. Sampling was done by simple random sampling. From the list of the statistical population of mothers of exceptionally educated students in the two cities of Mallard and Shahryar in the year (1401-1400), (36) people were selected using random numbers and in two experimental groups of cognitive therapy based on mindfulness and therapy based on Acceptance and commitment and a control group were included. Self-compassion(Neff, 2003) and family resilience (Sixbey, 2005) questionnaires were used as research tools. The method of data analysis was covariance analysis to compare means. The software (SPSS 22) was used for data analysis. Findings:The results showed that both methods, therapy based on acceptance and commitment and cognitive therapy based on mindfulness in the way of group counseling, have an effect on increasing self-compassion and family resilience of mothers of educated children.The effect of acceptance and commitment therapy on increasing self-compassion (59.6%) and mindfulness-based cognitive therapy (27.9%) was compared to the control group. (P<0.001 and F=106.891) and the effect of acceptance and commitment therapy on increasing resilience (81.5%) and cognitive therapy based on mindfulness (45.9%) compared to the control group. (P<0.001 and F=106.891. Conclusion: According to the findings of this research, it is possible to use the method of group counseling, therapy based on acceptance and commitment, and cognitive therapy based on mindfulness to increase self-compassion and family resilience.