بررسي انديشه صلح پارسي هخامنشيان بر مبناي اهداف فرهنگ و آموزش صلحِ يونسكو

هخامنشيان (330-550 ق.م) گستره وسيعي را در اختيار داشتند كه متشكل از اقوامي با آيين‌ها، زبان و فرهنگ‌هاي گوناگون بود. اداره آنها نيازمند به كار گيري انديشه‌اي خاص بود. انديشه‌اي كه هخامنشيان بر مبناي آن ملل تابعه خود را اداره مي‌كردند به نام صلح پارسي شناخته شده كه ابعاد گوناگوني دارد. در جهان امروز نيز بحث صلح و همزيستي مسالمت آميز اقوام گوناگون موضوعي است كه سازمان آموزشي، علمي و فرهنگي سازمان ملل متحد (يونسكو) در غالب فرهنگ صلح بر آن تمركز دارد و در تلاش است مولفاتي را تعريف كند كه بر مبناي آن ها جهان در صلح قرار بگيرد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي تطبيقي فرهنگ صلح در دوره هخامنشي بر مبناي اهداف امروزي يونسكو است و به دنبال پاسخ گويي به اين سوال است كه فرهنگ صلح براساس تعريف امروزي فرهنگ و آموزش صلح در يونسكو تا چه ميزان در دوران هخامنشي نمود يافته است؟ نتايج حاكي از آن است كه برقراري انديشه صلح پارسي منجر به شكل‌گيري فضايي مسالمت آميز شد كه تا حد بسياري مبتني بر اهداف امروزي يونسكو است. مقاله حاضر گردآوري داده‌ها را از طريق مطالعات كتابخانه‌اي به سرانجام رسانده و نتايج را از طريق تحليل توصيف تاريخي ارائه مي‌كند.