واكاوي اثرات مؤلفه‌هاي حق به شهر در خام‌شهرهاي غرب استان مازندران

امكان استفادۀ برابر از ظرفيت‌هاي شهر براي ساكنان آن موضوعي است كه به مطالبه‌اي مهم تبديل شده و علت اصلي آن نيز مشكلات و معضلات انساني و محيطي بي‌شماري است كه براي شهرها به وجود آمده است؛ بر اين اساس، زندگي در شهر تكاليفي را براي شهروندان ايجاد مي‌كند كه شهروندان متناسب با تكاليفي كه قانون براي آن‌ها در نظر گرفته است، براي دستيابي به زندگي ايده‌ آل، حق به شهر را براي خود متصور باشند. همچنين تحليل شاخص‌هاي زيست‌پذيري با رويكرد حق ‌‌به‌ ‌‌شهر مي‌تواند نقشي كليدي در رفع بسياري از معضلات شهري ايفا كند و رضايت شهروندان را به همراه‌‌ داشته‌ باشد؛ ازاين‌رو هدف اين مطالعه واكاوي اثرات مؤلفه‌هاي حق به شهر در خام‌شهرهاي (غرب) استان بود. نوع پژوهش حاضر، توصيفي-تحليلي و از نظر هدف كاربردي بود. جامعه آماري اول در اين پژوهش، شهروندان شهرهاي بلده، كجور و پول بودند كه مطابق با سرشماري سال 1395، جمعيت سه شهر 7240 نفر بود و حجم نمونه از طريق فرمول كوكران، معادل 365 نفر محاسبه شد. جامعه آماري دوم در اين پژوهش، متخصصان شهري در سه شهر بلده، كجور و پول بودند كه حجم نمونه از ميان آن‌ها با استفاده از تكنيك دلفي 25 نمونه در نظر گرفته شد. نتايج پژوهش حاضر با توجه به آزمون فريدمن و t تك‌نمونه ‌اي نشان داد، با توجه به سطح معناداري آزمون كه كوچك‌تر از 0.05 (برابر 0.001) بود، در بعد اجتماعي-فرهنگي، شهر بلده با رتبه 2.14 بالاترين رتبه و در بعد اقتصادي، شهر كجور با رتبه 2.34 بالاترين رتبه را در ميان خام‌شهرهاي غرب استان مازندران داشتند. همچنين در بعد كالبدي-زيستي، با توجه به اينكه سطح معناداري آزمون بيشتر از 0.05 (برابر 0.302) بود، شهرهاي كجور، بلده و پول رتبه متفاوت داشتند، اما ازآنجاكه اين تفاوت معنادار نبود، داراي رتبه برابر بودند و بعد كالبدي-زيستي داراي بيشترين اهميت بود. همچنين نتايج آزمون كروسكال واليس در زمينه مقايسه نظرات شهروندان و متخصصان در رابطه با ابعاد اجتماعي-فرهنگي، كالبدي-زيستي و اقتصادي تحقق حق به شهر مشخص كرد، وضعيت اين ابعاد از نظر شهروندان و متخصصان يكسان بود كه در اين راستا پيشنهادهايي مطرح شد.