ارائه الگوي توسعه رفتار كارآفرينانه در سازمان هاي دولتي: يك پژوهش راهبردي (مورد مطالعه: وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي)

بحران هاي اقتصادي اخير بيش از پيش، نقش كارآفريني در سازمان ها را به عنوان پيشراني جهت توسعه و مانايي سازمان ها اثبات نموده است، لذا توسعه رفتار كارآفرينانه در سازمان ها به ويژه سازمان هاي دولتي، از اهميت ويژه اي برخوردار است. در پژوهش حاضر كه با روش كيفي و تحليل محتوا انجام شده است، الگوي توسعه رفتار كارآفرينانه در سازمان هاي دولتي ارائه گرديده است. جامعه آماري اين پژوهش كه با استفاده از روش هدفمند و گلوله برفي انتخاب شده اند، خبرگان و مديران وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي مي باشند. ابزار گردآوري داده ها، مصاحبه نيمه ساختار يافته بوده كه تا رسيدن به حد اشباع نظري ادامه يافته است و اين مهم در مصاحبه پانزدهم حاصل شده است. تحليل داده ها بواسطه سه مرحله كد گذاري (باز، محوري و گزينشي) با نرم افزار MAXQDA2020 انجام شده است. بر اساس نتايج تحقيق؛ «مكانيزم هاي نهادي و قانوني، مكانيزم هاي سازماني، مكانيزم هاي محيطي، مكانيزم هاي گروهي و تيم كاري، مكانيزم هاي فردي و شخصيتي» بر توسعه رفتار كارآفرينانه در سازمان هاي دولتي تأثيرگذار بوده اند. به علاوه در اين پژوهش «موانع و چالش هاي پيش رو، پيشايندهاي توسعه رفتار كارآفرينانه در سازمان هاي دولتي، سازو كارهاي توسعه رفتار كارآفرينانه،  پيشران هاي توسعه رفتار كارآفرينانه (عوامل تسهيل كننده) در سازمان هاي دولتي» شناسايي و در نهايت پيامدهاي توسعه رفتار كارآفرينانه در سازمان هاي دولتي مشتمل بر «محصول/خدمت جديد، بهبود عملكرد سازمان، پاسخگويي و مسئوليت اجتماعي سازمان، ارزش اجتماعي و ارزش اقتصادي» مشخص گرديدند. بر اساس نتايج تحقيق، پيشنهادات راهبردي نيز ارائه شد.