توسعه پايدار كسب و كارهاي خانوادگي توليد محور: تاثير اقدامات مديريت منابع انساني بركيفيت سرمايه انساني و تغييرات نسلي

كسب و كار هاي خانوادگي نقش مهمي در رشد و بقاي اقتصادي كشورها ايفا مي كنند.لذا توسعه پايدار اين كسب و كارها از شاخص هاي مهم ساختار اقتصادي مي باشد.اين مقاله با هدف بررسي تاثير اقدامات مديريت منابع انساني بر كيفيت سرمايه انساني با نقش تعديلي مراحل تغيير نسل در توسعه  پايدار كسب و كار هاي خانوادگي توليد محور تدوين شد. هدف اين پژوهش كاربردي و روش گردآوري توصيفي -پيمايشي و مقطعي بوده است. ادبيات تحقيق،با روش مطالعات كتابخانه اي و داده ها با روش ميداني و ابزار پرسشنامه گرداوري شد. روايي پرسشنامه صوري و پايايي آن با ضريب آلفاي كرونباخ تأييد گرديد. جامعه آماري 150 نفر از از اعضاء هيئت مديره و مديران اجرايي شركت هاي خانوادگي فعال در استان گلستان بوده كه با استفاده از فرمول كوكران،108 نفر به عنوان نمونه به صورت تصادفي ساده انتخاب شد. تجزيه و تحليل داده ها و آزمون فرضيه هاي تحقيق از مدل يابي معادلات ساختاري و نرم افزار پي ال اس استفاده شد.نتايج نشان داد، بين اقدامات افزايش مهارت و انگيزه كاركنان داراي روابط خويشاوندي و كيفيت سرمايه انساني و همچنين ميان اقدامات افزايش مهارت و انگيزه كاركنان فاقد روابط خويشاوندي و كيفيت سرمايه انساني رابطه مثبت و معني داري نيز وجود داشت. در رابطه بين افزايش مهارت و انگيزه كاركنان داراي روابط خويشاوندي با كيفيت سرمايه انساني، مراحل تغييرنسل نقش تعديلگر داشته است. اما در رابطه بين افزايش مهارت و انگيزه كاركنان فاقد روابط خويشاوندي با كيفيت سرمايه انساني نقش تعديلي نداشت.