شناسايي عوامل موثر بر توسعه پايدار اجتماعي مبتني بر برنامه ريزي كارآفرينانه با رويكرد تحليل كيفي

هدف از تحقيق حاضر شناسايي عوامل موثر بر توسعه پايدار اجتماعي مبتني بر برنامه ريزي كارآفرينانه با رويكرد تحليل كيفي مي باشد. تحقيق حاضر از نظر هدف بنيادي و رويكرد كاربردي دارد و روش تحقيق كيفي است. جامعه آماري شامل كارشناسان و اساتيد دانشگاه در حوزه كارآفريني و مديريت در استان گلستان مي باشند و روش نمونه گيري از نوع زنجيره اي مي باشد كه تعداد آن 11 نفر مي باشند. روش و ابزار گردآوري اطلاعات بصورت مصاحبه نيمه ساختار مي باشد. براي شناسايي شاخص هاي توسعه پايدار اجتماعي از الگوي تحليل محتوا (كيفي) و براي برنامه ريزي كارآفريني از الگوي فراتركيب استفاده شد، در گام بعدي براي رتبه بندي شاخص هاي توسعه پايدار اجتماعي و برنامه ريزي كارآفريني از تكنيك دلفي استفاده شد ودر نهايت سطح بندي متغييرهاي تاثيرگذار بر توسعه پايدار اجتماعي با رويكردساختاري-تفسير(ISM)بدست آمد. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه با استفاده از تحليل محتوا در مجموع 5 مقوله اصلي و 21 مقوله فرعي براي توسعه پايدار اجتماعي در اين تحقيق استخراج و برچسب گذاري شدند و با استفاده از روش فراتركيب، مقوله‌هاي اصلي و فرعي پژوهش كه شامل 5 مقوله اصلي و 23 مقوله فرعي مي باشد. براي طراحي الگوي توسعه پايدار اجتماعي مبتني برنامه‌ريزي كارآفرينانه از روش مدلسازي ساختاري-تفسيري استفاده شده است. سازه‌هاي مورد بررسي جهت ارائه مدل اوليه توسعه پايدار اجتماعي؛اعتماداجتماعي،مشاركت وهمبستگي اجتماعي،پايداري زيست‌محيطي،پايداري اقتصادي،مسئوليت‌پذيري اجتماعي مي باشند و سازه هاي مورد بررسي جهت ارائه مدل اوليه برنامه ريزي كارآفرينانه؛استراتژيك كارآفرينانه،فرصت ها و قابليت هاي كارآفرينانه،فرهنگ كارآفرينانه،مديريت كارآفرينانه و پشتيباني حاكميت مي باشند.