شناسايي و اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر بهبود ساختار تخصيص منابع در نظام مالي دولتي كشور

در نظام مالي و نظام بودجه‎‌بندي دولتي، با توجه به منابع محدود مالي همواره بحث تخصيص بهينه منابع اهميت دارد. به عبارتي در نظام مالي و بودجه‌ريزي، دولت‌ها همواره با اين دغدغه و مسئله رو به رو هستند كه بر چه اساس و مبنايي منابع مالي محدود را به كدام جزء نظام مالي و طبقه بودجه‌بندي تخصيص دهند تا مطلوبيت بهينه حاصل شود؟ بهينگي و مطلوبيت سيستم مالي و نظام بودجه‌بندي مناسب در گرو ايجاد سازوكارهاي مشخص در پاسخ به اين مسئله و دغدغه است. در همين راستا، در پژوهش حاضر محقق عوامل مؤثر بر بهبود ساختار تخصيص منابع در نظام مالي دولتي را در بودجه‌ي سال 1401 شناسايي و اولويت‌بندي نمود. نحوه‌‌ي گردآوري داده‌ها به صورت مطالعات كتابخانه‌اي است. محقق با استفاده از روش كيفي و انجام مصاحبه با 30 نفر از خبرگان علمي و عملي در حوزه تخصيص منابع و بودجه در كشور به شناسايي 69 عامل منجر شد كه از اين تعداد، 42 عامل توسط خبرگان تاييد شد و سپس با استفاده از تكنيك تاپسيس و تكنيك ساو، عوامل را اولويت‌بندي نمود. نتايج پژوهش نشان داد كه 42 عامل فرعي در سه بُعد شامل ابعاد الزام‌آور، بسترساز و تسهيل‌گر رتبه‌بندي شدند. در انتها پيشنهاداتي در راستاي بهبود وضعيت نظام مالي دولتي به سازمان‌هاي ذي‌نقش ارائه گرديد.