بررسي تأثير توسعهٔ گردشگري پزشكي در عصر اپيدمي كوويد-۱۹ در بازديد مجدد مقصد گردشگري با استفاده از رويكرد آميخته (كيفي - كمّي)

صنعت گردشگري پزشكي به‌سرعت درحال‌رشد است و يكي از سريع‌ترين رشدهاي بازار گردشگري را دارد. ايران با داشتن فرصت‌ها و توانايي‌هاي فراوان در اين زمينه مي‌تواند به يكي از مقاصد گردشگري پزشكي بين‌المللي تبديل شود. در اين پژوهش، به بررسي اثر توسعهٔ گردشگري پزشكي در عصر اپيدمي كوويد-19 در بازتاب بازديد مجدد مقصد گردشگري به‌واسطهٔ بهبود عملكرد، امكان پيش‌بيني نيازهاي بيماران، برقراري ارتباطو تسهيلات مناسب و مشاركت فعال پزشكان پرداخته ‌شده است. هدف پژوهش حاضر طراحي مدل توسعهٔ گردشگري پزشكي با بهره‌گيري از شيوهٔ پژوهشي كيفي و روش داده‌بنياد است. در اين پژوهش، نمونه‌گيري به روش‌هاي هدفمند، نظري و گلوله‌برفي انجام شده است. ابزار گردآوري داده‌ها، در اين پژوهش، مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته و تجزيه‌وتحليل آن با استفاده از مدل پارادايمي داده‌بنياد است. در تحليل استنباطي داده‌ها، از ضريب آلفاي ‌كرونباخ و روش مدل معادلات ساختاري استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه توسعهٔ گردشگري پزشكي در بازديد مجدد مقصد گردشگري به‌واسطهٔ بهبود عملكرد، امكان پيش‌بيني نيازهاي بيماران، برقراري ارتباط و تسهيلات مناسب و مشاركت فعال پزشكان اثرگذار است. ايران يكي از كشورهايي است كه اين قابليت را دارد تا گردشگري پزشكي را رونق بخشد و خود را به يكي از مقاصد منحصربه‌فرد در جهان تبديل كند.