بررسي تاثير مداخلات آموزشي بر مراقبت از بينايي در بيماران

زمينه و هدف: اختلالات بينايي يكي از معضلات مهم بهداشتي است كه بار مالي عظيم و از دست رفتن بهره وري را به‌همراه دارد. بررسي مداخلات آموزشي از نظر محتوا، روش‌هاي آموزشي و تاثيرآن به‌منظور يافتن شكاف‌هاي اطلاعاتي در اين حوزه ضروري به‌نظر مي‌رسد.روش بررسي: اين مطالعه بدنبال پاسخ به اين سوال بود كه با تمركز بر سطوح پيشگيري در حوزه مراقبت بينايي مطالعات مداخله‌اي آموزش به بيمارمبتني بر چه روش‌هايي بوده‌است؟ با استفاده از عبارات جستجو مربوط بهPICO مانندeye disease, Patient education از پايگاه‌هاي,PubMed,Scopus,Web of Science Google Scholar,irandoc, medlib, Magiran, SID براي جستجو استفاده شد.معيار ورود، مطالعات كارآزمايي باليني در حوزه مراقبت از بينايي با هرنوع مداخله آموزشي از سال 2004تا 2021 بود.يافته ها: اين مطالعه مروري با استفاده از بيانيه PRISMAتنظيم و از مجموع 7898 مطالعه 14 مطالعه انتخاب شد. 13مطالعه درسطح پيشگيري سطح 2 و 3 و با تمركز بيماري رتينوپاتي ديابتي، كاتاراكت و گلوكوم بود. يك مطالعه درسطح اول پيشگيري و يك مطالعه در خصوص آموزش مراقبت قبل از عمل يافت شد. در شيوه آموزشي، تنها يك مطالعه مبتني بر تئوري‌هاي آموزش يافت شدو بقيه شامل آموزش چهره به چهره، مشاوره فردي،گروهي و شيوه چند رسانه‌اي بود.نتيجه گيري: آموزش بيماران مبتلا به اختلال بينايي، بخشي جدايي ناپذير و يكي از مداخلات مهم بهداشتي است.بررسي محتوا و شيوه‌هاي آموزشي مي‌تواند در ارائه بهتر و موثر برنامه‌هاي آموزشي كمك كند. با توجه به بررسي انجام شده، مداخلات آموزشي در مراقبت از بينايي به خصوص در سطح اول پيشگيري محدود و ضروري به‌نظر مي‌رسد.