بررسي وضعيت كيفيت خواب در نوجوانان شهر بوشهر و عوامل مرتبط با آن در سال 1398

مقدمه: اختلالات خواب تهديدي جدي براي موفقيت تحصيلي و سلامتي نوجوانان مي‌باشد. درك ميزان شيوع اين اختلالات و عوامل مرتبط با آن در تعيين سياست‌هاي سلامت عمومي و مشاوره به خانواده‌ها كليدي است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين كيفيت خواب در نوجوانان شهر بوشهر و عوامل مرتبط با آن در سال 1398 صورت گرفت.  روش كار: در اين مطالعه توصيفي - مقطعي، 851 نوجوان 15 تا 18 ساله شهر بوشهر مورد بررسي قرار گرفتند. نمونه‌گيري به‌صورت تصادفي ساده بر اساس سهم هر پايه از كليه دبيرستان‌هاي دوره دوم متوسطه دولتي و غيردولتي، پسرانه و دخترانه شهر بوشهر انجام شد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل فرم مشخصات جمعيت شناختي و پرسشنامه كيفيت خواب پيتزبورگ (PSQI) بود. يافته ها : در 597 نفر از دانش‌آموزان (70/2%) كيفيت خواب نامناسب بود و بيشتر آنها (44%) اختلال تأخير در به‌خواب رفتن داشتند. ميانگين ساعات هفتگي استفاده از وسايل ديجيتال (24/01) 24/15 ساعت بود. 74/7% از دانش‌آموزان حداقل يك شب از هفته استفاده از وسايل ديجيتال را به خوابيدن ترجيح مي‌دادند. دانش‌آموزاني كه در هفته بيش از 4 شب استفاده از وسايل ديجيتال را به خوابيدن ترجيح مي‌دادند و همچنين دانش‌آموزاني كه ميزان استفاده از تلفن همراه در هفته در آن‌ها بيشتر بود، كيفيت خواب ضعيف‌تري داشتند. همچنين، جنسيت دختر با كيفيت نامناسب خواب ارتباط مستقيم داشت. اين متغيرها روي هم 20/4تا 27/2% از تغييرات كيفيت خواب را تبيين مي‌كردند و مدل آزمون‌شده از لحاظ آماري معني‌دار بود(p 0.001). نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه ضرورت توجه بيشتر به بهداشت خواب در نوجوانان و افزايش نظارت والدين و اولياء مدارس بر نحوه و ميزان استفاده از وسايل الكترونيكي و تلفن همراه توسط نوجوانان و اقدامات پيشگيرانه را برجسته مي‌كند.