بررسي سطح مهارت هاي تفكر انتقادي در دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي همدان

مقدمه:تفكر انتقادي مهارتي است كه فراگير با دريافت مطالب كليدي، طي يك فرآيند، چارچوب هاي ذهني را مي سازد. با توجه به اهميت موضوع آموزش موثر و تاثير تفكر انتقادي بر آن و سابقه اندك مطالعه در اين حوزه اين مطالعه مي تواند با اندازه گيري سطح مهارت تفكر انتقادي، زمينه اي براي افزايش تاثير آموزش باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين سطح تفكر انتقادي در دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي همدان انجام گرفت. روش ها:در اين مطالعه مقطعي انجام شده در سال 1398، 218 نفر از دانشجويان رشته پزشكي دانشگاه علوم پزشكي همدان به روش سرشماري و با كمك پرسشنامه كاليفرنياي B بررسي شدند. داده ها با نرم افزار SPSS در سطح اطمينان 95درصد و آزمون هاي آناليز واريانس و Independent t test آناليز شدند. يافته ها: ميانگين نمرات كلي شركت كنندگان 3/8±12/5 از نمره كلي 34 بود. نتايج نشان داد كه نمرات كلي و زيرمهارت هاي آناليز، استنباط و استدلال قياسي در ورودي سال هاي مختلف، تفاوت معني داري دارد (در همه موارد 0/001 P). همچنين بين نمرات با سن، جنسيت و منطقه كنكور ارتباط معني دار وجود نداشت. نتايج نشان داد كه نمره آناليز در سهميه هاي متفاوت و نمره كل سهميه آزاد با 25 درصد جانبازان تفاوت معني دار (به ترتيب: 0/036 =P و 0/011 =P). نمره كلي (0/14-r= و 0/033 =P)، استنبـاط (0/240-=r و 0/001=P) و استـدلال قيـاسي (0/17-=r و 0/011=P) با رتبه كنكور همبستگي معني دار معكوس دارد. بين نمره آزمون علوم پايه و نمره استنباط (0/2=r و 0/012= P) و استدلال قياسي (0/17=r و 0/035=P) و بين نمره آزمون پيش كارورزي و نمرات ارزيابي (0/35=r و 0/031=P)، استنباط (0/36=r و 0/029=P)، استدلال قياسي (0/35=r و 0/030=P) و نمره كل (0/4=r و 0/013=P) همبستگي وجود داشت. نتيجه گيري: با توجه به پايين بودن نمره كلي و نمرات زيرحيطه هاي مهارت تفكر انتقادي الزام آموزش اين مهارت در بين دانشجويان ضروري به نظر مي رسد.