بررسي جو آموزش باليني از ديدگاه دانشجويان در دانشگاه علوم پزشكي ارتش براساس مدل DREEM در سال 1401

مقدمه: محيط آموزشي اثر مهمي بر يادگيري دانشجويان و فعاليت هاي يادگيري آنان دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسي ديدگاه دانشجويان از جو آموزش باليني در دانشگاه علوم پزشكي ارتش بود. روش ها: در اين مطالعه، توصيفي تحليلي مقطعي، فضاي حاكم بر محيط آموزشي با استفاده از پرسشنامه استاندارد Dundee Ready Educational Environment Measure (DREEM) سنجيده شد. جامعه پژوهشي كليه دانشجويان مقطع آموزش باليني دانشگاه علوم پزشكي ارتش، سال 1401 بودند، نمونه گيري به روش طبقه اي نسبتي و در هر طبقه به صورت تصادفي انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها از طريق آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين كل جو آموزشي 0/50 ± 3/19 است كه بيانگر وضعيت نسبتاً مطلوب مي باشد. بيشترين نمره ميانگين ادراك دانشجويان 0/65 ± 3/42 مربوط به حيطه ادراك دانشجويان از توانايي علمي خود و ادراك دانشجويان از يادگيري با ميانگين 0/60 ± 2/97 كمترين نمره بود. بين متغير جنسيت و ادراك دانشجويان از جو آموزشي ارتباط معني داري وجود نداشت (0/05 P). همچنين نتايج نشان داد كه بين متغير معدل دانشجويان و ادارك آنها از كل جو آموزش باليني رابطه معني داري وجود دارد (0/002 = P). بين متغير دانشكده محل تحصيل و ادراك دانشجويان از جو آموزش باليني ارتباط معني داري مشاهده شد (0/010 = P). نتيجه گيري: جو آموزش باليني از ديدگاه دانشجويان در اين مطالعه در وضعيت نسبتاً مطلوب بود. براي داشتن محيط آموزشي با كيفيت بهتر نياز به بهبود است و مطالعات كيفي آتي براي تاييد و درك عميق اين يافته توصيه مي شود.