اثر شيب و ارتفاع از سطح دريا بر تنوع گونه اي درختان در جنگل هاي ارسباران

مقدمه و هدف: جهت حفاظت و حمايت از جنگل ها، اين منابع ارزشمند شناخت بهتر روابط بين رستني ها و شرايط رويشگاهي اين بوم سازگان ها و تنوع زيستي در آن ها لازم و ضروري است. لذا اين تحقيق با هدف بررسي تاثير شيب و ارتفاع از سطح دريا روي تنوع گونه اي در جنگل هاي ارسباران انجام شد. مواد و روش ها: 30 قطعه نمونه 1000 متر مربع (0/1 هكتار) به ابعاد 10 در 100 متر در منطقه مورد مطالعه مورد بررسي قرار گرفت. در قطعات نمونه شيب و ارتفاع از سطح دريا يادداشت شد و با توجه به وضعيت توپوگرافي منطقه مورد تحقيق شيب به سه طبقه كمتر از 20 و 20-30 و بيشتر از 30 و ارتفاع از سطح دريا نيز به دو طبقه كمتر ار 1700 متر و بيشتر از 1700 متر تقسيم بندي شد. در قطعات نمونه، قطر برابر سينه، نوع و فراواني گونه ها يادداشت شدند. براي بررسي تنوع زيستي از شاخص هاي تنوع گونه اي سيمپسون و شانون- وينر، براي محاسبه غناي گونه اي از شاخص هاي غناي مارگالف و غناي منهنيك و براي يكنواختي گونه اي از شاخص هاي يكنواختي پايلو و هيل استفاده شد. مقادير شاخص هاي تنوع زيستي با استفاده از نرم افزار Past تعيين شد. يافته ها: براساس نتايج بيشترين فراواني مربوط به گونه هاي اوري و زالزالك بود. نتايج نشان داد شاخص يكنواختي هيل با افزايش شيب در ابتدا كاهش سپس افزايش مي يابد. مقدار ساير شاخص هاي تنوع گونه اي اگرچه با افزايش شيب افزايش مي يابد ولي از نظر آماري شيب تاثير معني داري روي اين شاخص هاي آماري ندارد. همچنين ارتفاع از سطح دريا تاثير معني دار روي شاخص هاي تنوع زيستي نداشت. نتيجه گيري: تحقيق حاضر نشان داد كه شيب بر شاخص يكنواختي هيل اثر معني دار دارد و بر ساير شاخص هاي تنوع گونه اي گونه هاي گياهي اثر معني ندارد. همچنين ارتفاع از سطح دريا تاثير معني داري بر تنوع گونه اي گونه هاي درختي نداشت. اين مهم مي تواند به دليل نزديكي به مناطق مسكوني و تخريب  توسط روستائيان باشد.